برنامه‏هاى حكومت‏ جهاني - برنامه های حکومت جهانی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

برنامه های حکومت جهانی - نسخه متنی

بنیاد حضرت مهدی موعود (عج)

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

برنامه‏هاى حكومت‏ جهاني

پس از آشنايى با اهداف حكومت، بايد به بررسى برنامه‏هاى حكومت براى رسيدن به هدف‏هاى مذكور بپردازيم تا ضمن شناخت مسير فعاليت‏ها در دورانِ سبز ظهور، الگويى براى دوران پيش از ظهور ترسيم شود و آنانكه به انتظار منجى بزرگ عالم هستند با روش‏هاى حكومتى و برنامه‏هاى اجرايى امام عصرعليه السلام آشنا گرديده و خود و جامعه را براى پيمودن چنان راهى آماده كنند.

با استفاده از روايات فراوانى كه درباره دوران حكومت امام مهدى‏عليه السلام موجود است سه محور عمده برنامه‏هاى آن حكومت عبارتند از: برنامه‏هاى فرهنگى، برنامه‏هاى اجتماعى و برنامه‏هاى اقتصادى.

به بيان ديگر جامعه بشرى كه به خاطر دورى از تعاليم ناب قرآن و سيره پيشوايان دينى، به انحطاط فرهنگى گرفتار شده است لازم است در پرتو يك انقلاب فرهنگى بزرگ، به دامن قرآن و عترت بازگردانده شود.

همچنين لزوم يك «برنامه جامع اجتماعى» به آن جهت است كه زخم‏هاى گوناگون پيكر اجتماع، التيام گيرد و برنامه‏هاى صحيحى كه ضامن حيات واقعى جامعه و برخوردارى همگان از حقوق الهى و انسانى است به جاى روش‏هاى ظالمانه كه جامعه را به هرج و مرج و فساد و تباهى و از بين رفتن حقوق ضعيفان كشانيده است، قرار گرفته و اجرا گردد.

براى فراهم شدن زمينه‏هاى تعالى فرهنگى و رشد اجتماعى، برنامه اقتصادى نيز ضرورت دارد تا ضمن آن از تمامى امكانات مادّىِ زمينى به شكل عادلانه و در بستر مناسب استفاده شود. به بيان ديگر اينكه با بهره‏گيرى بهينه از مواهب طبيعى، رشد اقتصادى و تأمين معيشت براى همه طبقات و در همه محيطها امكان‏پذير گردد.

پس از بيان اجمالى برنامه‏هاى حكومت امام دوازدهم‏عليه السلام - به بررسى تفصيلى آنها بر اساس روايات معصومين‏عليهم السلام مى‏پردازيم و مهمترين برنامه‏هاى حضرت را در هر بخش مورد بحث قرار مى‏دهيم:

الف) برنامه فرهنگى‏

در حكومت جهانى امام مهدى‏عليه السلام تمامى فعاليت‏هاى فرهنگى، در راستاى رشد و تعالى علمى و عملى مردم خواهد بود و با جهل و نادانى در همه زمينه‏ها مقابله خواهد شد.

مهمترين محورهاى جهاد فرهنگى در حكومت حقّ عبارتند از:

1- احياء كتاب و سنّت:

پس از آنكه در همه اعصار، قرآن غريب و تنها مانده و در حاشيه زندگى به فراموشى سپرده شده بود؛ در زمان حكومت آخرين حجت الهى تعاليم حيات بخش قرآن به تمامى عرصه زندگى بشر وارد مى‏شود. و سنّت كه همان گفتار و رفتار پيشوايان دينى است در همه جا به عنوان بهترين الگوى حيات انسانى مطرح مى‏گردد و عملكرد همگان با معيار خدشه‏ناپذير قرآن و عترت ارزيابى مى‏شود.

امام على‏عليه السلام در بيانى رسا حكومت قرآنى امام مهدى‏عليه السلام را چنين توصيف كرده است:

در روزگارى كه هواى نفس حكومت مى‏كند [امام مهدى‏عليه السلام ظهور مى‏كند و ]هدايت و رستگارى را جايگزين هواى نفس مى‏سازد و در عصرى كه نظر شخصى بر قرآن مقدم شده است، افكار را متوجه قرآن مى‏گرداند و آن را حاكم بر جامعه مى‏سازد.(1)

و نيز در بيانى ديگر، آن حضرت دوران ظهور قرآن و حضور آن را در زندگى بشر چنين بشارت داده است:

... گويى هم اكنون شيعيان خود را مى‏بينم كه در مسجد كوفه، خيمه‏ها زده‏اند و قرآن را بدان گونه كه نازل شده به مردم مى‏آموزند...(2)

و ياد دادن و ياد گرفتن قرآن نقطه شروعى براى ترويج فرهنگ قرآنى و حاكميت قرآن و احكام آن در همه حوزه‏هاى فردى و اجتماعى است.

2- گسترش معرفت و اخلاق‏

قرآن كريم و تعاليم اهل بيت‏عليهم السلام بر رشد اخلاقى و معنوى بشر بيشترين تأكيد را انجام داده است زيرا كه مهمترين عامل رشد و تعالى انسان به سوى هدف بلند خلقت همانا اخلاق نيكو مى‏باشد. پيامبرصلى الله عليه وآله هدف از پيامبرى خود را تكميل مكارم الاخلاق مى‏شمرد(3) و قرآن نيز آن بزرگوار را بهترين الگوى رفتارى براى همه مردم معرفى مى‏كند.(4) ولى با كمال تأسف به واسطه دورى بشر از راهنمايى‏هاى قرآن و اهل بيت‏عليهم السلام، انحطاط اخلاقى در همه زمينه‏ها در جوامع بشرى و به ويژه جامعه مسلمين آشكار گرديده است و همين انحراف از ارزشهاى اخلاقى از عوامل مهم ويران كردن حيات فردى و اجتماعى انسانها شده است.

حكومت امام مهدى‏عليه السلام كه حكومت خدا و ارزشهاى الهى بر جهان است، ترويج ارزشهاى اخلاقى را در رأس برنامه‏هاى خود قرار خواهد داد.

امام باقرعليه السلام فرمود:

اِذا قامَ قائمُنا وَضَعَ يَدَهُ عَلى رُؤُوسِ الْعِبادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولُهُمْ وَ اَكْمَلَ بِهِ‏اَخْلاقُهُمْ.(5)

زمانى كه قائم ما قيام كند دست خود بر سر بندگان خواهد نهاد و عقل‏هاى ايشان را جمع خواهد كرد و اخلاق آنها را به كمال خواهد رساند.

از اين تعبير كنايه‏آميز و زيبا فهميده مى‏شود كه در پرتو حكومت مهدى‏عليه السلام كه حكومت اخلاق و معنويت است، بستر مناسب براى كمال عقلى و اخلاقى بشر فراهم خواهد آمد زيرا همانگونه كه اخلاق منحط و پست از نقصان عقل و خِرد آدمى است، كمال عقل موجب بروز و ظهور اخلاق نيكو در انسان خواهد بود.

از سوى ديگر محيط آكنده از هدايت‏هاى قرآن و سنت‏هاى الهى آدمى را به سوى خوبى‏ها سوق مى‏دهد. بنابراين از درون و برون همه كشش‏ها به سوى فضيلت‏ها و زيبايى هاست و اينگونه است كه ارزشهاى الهى و انسانى همه جائى و عالم‏گير مى‏شود.

3- نهضت علمى‏

يكى از برنامه‏هاى فرهنگى حكومت امام مهدى‏عليه السلام كه خود منبع علوم و سرآمد همه عالمان زمان خويش است(6)، نهضت علمى و دانش بشرى به طور چشمگير و بى‏سابقه است.

وقتى پيامبر اسلام‏صلى الله عليه وآله كه بشارت آمدن مهدى‏عليه السلام را داده است به اين بخش از اقدام او نيز اشاره فرموده است:

...نهمين امام (از فرزندان امام حسين‏عليه السلام) قائم ايشان است كه خداوند به دست او همه زمين را از روشنايى پر مى‏كند پس از آنكه گرفتار تاريكى گشته است و تمام زمين را از عدالت و دادگرى مى‏آكند پس از آنكه از ظلم و جور پر شده باشد و سراسر عالم را از علم و دانائى بهره‏مند مى‏سازد پس از آنكه به جهل و نادانى گرفتار آمده باشد...(7)

و اين جنبش علمى و فكرى براى همه اقشار و طبقات جامعه است و در اين شكوفايى فرقى بين مرد و زن نيست. بلكه زنان نيز به رتبه‏هاى بلند علمى و دين‏شناسى مى‏رسند.

امام باقرعليه السلام فرمود:

در زمان امام مهدى‏عليه السلام به شما حكمت (و دانش) داده مى‏شود تا آن جا كه زن در درون خانه‏اش مطابق كتاب خدا و سنّت پيامبرصلى الله عليه وآله قضاوت مى‏كند.(8)

و اين حكايت از آگاهى و شناخت عميق از آيات قرآن و روايات اهل بيت‏عليهم السلام دارد زيرا كه امر قضاوت امرى دشوار و سنگين است.

4. مبارزه با بدعت‏ها

بدعت در مقابل «سنّت» و به معنى نوآورى در دين و داخل كردن انديشه‏ها و آراء شخصى در دين و ديندارى است.

امام على‏عليه السلام در معرفى بدعت گذاران مى‏فرمايد:

بدعت گذاران كسانى هستند كه با فرمان خدا و كتاب او و پيامبرش مخالفت مى‏ورزند و براساس رأى و هواهاى نفسانى خود عمل مى‏كنند هر چند شمار آنها بسيار باشد.(9)

بنابراين بدعت به معنى مخالفت با خدا و كتاب و پيامبر او و حاكم كردن هواهاى نفسانى و عمل كردن براساس تمايلات شخصى است و اين جز آنست كه با الهام از كتاب و سنّت و بر اساس معيارهاى الهى تحقيق و تحليلى نو ارائه شود. بدعت امرى است كه سنّت و شيوه خدا و پيامبر را نابود مى‏كند و هيچ آفتى براى دين، چنين شكننده و نابود كننده نيست.

امام على‏عليه السلام فرمود:

ماهَدَمَ الدّينَ مِثْلُ البِدَعِ.(10)

هيچ چيز مانند بدعت‏ها دين را ويران و تباه نكرده است.

و به همين دليل است كه در مقابل بدعت گذاران، سنّت مداران بايد قيام كنند و پرده از تزوير و نيرنگ آنها بردارند و راه نادرست آنها را براى مردمان آشكار كنند و بدينگونه از گمراهى مردم جلوگيرى كنند.

پيامبر اكرم‏صلى الله عليه وآله فرمود:

هرگاه بدعت‏ها در ميان امتم آشكار شوند بر عالم است كه علم و دانش خود را آشكار سازد، هر كس چنين نكند نفرين خدا بر او باد!(11)

با تأسف بايد گفت كه پس از پيامبر و راه روشن او، چه بدعت‏ها كه در دين نگذاشتند و چه انحرافها و كجى‏ها كه در مسير ديندارى پديد نياوردند و چه گمراهى‏ها كه در برابر مردم نگشودند! و بدين سان چهره دين را واژگونه ساختند و رخسار تابناك آئين را به حجابهاى هواها و سليقه‏هاى شخصى پوشاندند و هر چند امامان معصوم‏عليهم السلام و به دنبال ايشان عالمان دين كوشيدند ولى همچنان راه بدعت گذارى و سنّت سوزى باز ماند و در دوران غيبت سير صعودى گرفت.

و اكنون عالم در انتظار است كه صاحب مكتب و منجى بشر و موعود قرآن بيايد و در سايه سار حكومت او سنت‏ها زنده گرديده و بدعت‏ها برچيده شود. و بى شك در رأس برنامه‏هاى اصلاحى او مبارزه با بدعت‏ها و گمراهى‏هاست تا زمينه‏هاى هدايت و رشد و تعالى بشر فراهم گردد.

امام باقرعليه السلام در ضمن سخنى بلند در توصيف زمان ظهور آن حضرت فرمود:

... وَلايَتْرُكُ بِدْعَةً اِلاَّ اَزالَها وَ لاسُنَّةً اِلاَّ اَقامَها...(12)

هيچ بدعتى را وانگذارد مگر اينكه آن را از ريشه بركند و از هيچ سنّتى نمى‏گذرد مگر اينكه آن را بر پا خواهد فرمود.

ب. برنامه اقتصادى‏

از شاخصه‏هاى يك جامعه سالم، اقتصاد سالم است. اگر از منابع ثروت در جامعه به درستى استفاده شود و امكانات توليد و توزيع در اختيار عده‏اى خاص نباشد بلكه حكومت به همه قشرها توجه كرده و براى همه امكانِ بهره‏گيرى از سرمايه‏ها را فراهم كند، جامعه‏اى ساخته مى‏شود كه امكان رشد معنوى نيز در آن بيشتر است. در قرآن كريم و روايات معصومين‏عليهم السلام نيز به جنبه اقتصادى و بهينه سازى وضع معيشتى مردم توجه شده است. بنابراين در حكومت قرآنى حضرت مهدى‏عليه السلام براى اقتصاد جهان و مردم آن برنامه مطلوبى تدوين شده است كه بر اساس آن اولاً امر توليد سامان مى‏يابد و از منابع طبيعى و مواهب خدايى بهترين بهره بردارى مى‏شود و ثانياً ثروت به دست آمده به شكل عادلانه بين همه طبقات توزيع مى‏گردد.

بجاست به روايات نيم نگاهى بيندازيم و اقتصاد دوران حاكميت حضرت را بشناسيم.

1- بهره ورى از منابع طبيعى‏

يكى از مشكلات بخش اقتصاد، استفاده نكردن صحيح و بجا از مواهب الهى است. نه از تمام ظرفيت خاك استفاده مى‏شود و نه از آب به درستى در راه احياء زمين بهره بردارى مى‏گردد. در زمان امام مهدى‏عليه السلام و به بركت حكومت حقّ او آسمان، سخاوتمندانه مى‏بارد و زمين بى‏دريغ بار مى‏دهد.

امام على‏عليه السلام فرمود:

... وَلَوْ قَدْ قامَ قائمُنا لَاَنْزَلَتِ السَّماءُ قَطْرَها وَ لَاَخْرَجَتِ اْلاَرْضُ نَباتَها...(13)

و چون قائم ما قيام كند، آسمان باران مى‏ريزد و زمين گياه بيرون مى‏آورد...

در زمان حاكميت آخرين حجت حقّ همه زمين و امكانات آن در اختيار امام خوبان قرار مى‏گيرد تا سرمايه‏اى كلان براى پى‏ريزى اقتصادى سالم فراهم شود.

امام باقرعليه السلام فرمود:

...تُطْوى‏ لَهُ الْاَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْكُنُوزُ...(14)

زمين براى او پيچيده مى‏شود (در لحظه‏اى از نقطه‏اى به نقطه ديگر مى‏رود) و تمام گنجهاى آن براى او آشكار مى‏گردد.

2- توزيع عادلانه ثروت‏

از مهمترين عوامل اقتصاد بيمار در جوامع بشرى، انباشته شدن ثروت در نزد گروهى خاصّ است. هميشه اينگونه بوده است كه افراد يا جمعيت‏هايى كه براى خود - به هر دليل - امتيازى قائل بوده‏اند بر انبارهاى ثروت عمومى چنگ انداخته و آن را در جهت منافع شخصى و گروهى به كار برده‏اند. امام مهدى‏عليه السلام با اينان مقابله خواهد كرد و ثروت همگانى را در اختيار همگان خواهد گذاشت و عدالت علوى را به همه نشان خواهد داد.

امام باقرعليه السلام فرمود:

اِذا قامَ قائمُ اَهْلِ الْبَيْتِ قَسَّمَ بِالسَّويَّة وَعَدَلَ فِى الرَّعِيَّةِ...(15)

وقتى قائم خاندان پيامبر قيام كند (اموال را) به مساوى تقسيم مى‏كند و در ميان خلق به عدالت رفتار مى‏كند.

در زمان آن حضرت اصل مساوات و برابرى به اجرا در مى‏آيد و همگان از حقوق انسانى و الهى خود بهره‏مند مى‏شوند.

پيامبر اكرم‏صلى الله عليه وآله فرمود:

شما را به مهدى‏عليه السلام بشارت مى‏دهم كه در امّت من برانگيخته خواهد شد... او اموال را به درستى تقسيم مى‏كند. كسى پرسيد: مراد چيست؟ فرمود: يعنى بين مردم مساوات را اجرا خواهد كرد.(16)

و ره آورد اين مساوات در سطح جامعه آن است كه فقر و تهيدستى ريشه كن گرديده و فاصله‏هاى طبقاتى برچيده مى‏شود.

امام باقرعليه السلام فرمود:

... امام مهدى‏عليه السلام ميان مردم به مساوات رفتار مى‏كند به گونه‏اى كه كسى پيدا نشود كه نيازمند زكات باشد.(17)

3- عمران و آبادانى‏

در حكومت‏هاى بشرى، بخش‏هايى از محيط زندگى آباد مى‏شود كه به نحوى در ارتباط با حاكمان و اطرافيان و همفكران ايشان و يا طبقه اشراف و بزرگان و صاحب نفوذها باشد و بقيه طبقات فراموش مى‏شوند ولى در حكومت امام مهدى‏عليه السلام كه امر توليد و توزيع ساماندهى مى‏گردد همه جا به نعمت و آبادانى مى‏رسد.

امام باقرعليه السلام در توصيف روزگار امام مهدى‏عليه السلام مى‏فرمايد:

... فَلا يَبْقى فِى الْاَرْضِ خَرابٌ اِلاَّعُمِّرَ...(18)

در تمام زمين هيچ ويرانه‏اى نمى‏ماند جز اينكه آباد مى‏گردد.

ج. برنامه اجتماعى‏

يكى از ابعاد اصلاح ساختار جامعه بشرى، پرداختن به برنامه‏هاى اجتماعى است. در حكومت دادگستر بزرگ عالم، براى سامان بخشى اجتماع، برنامه‏هايى بر اساس تعاليم قرآن و سنت اهل بيت‏عليهم السلام در نظر گرفته شده است كه به سبب اجراى آنها محيط زندگى، زمينه‏اى آماده براى رشد و تعالى افراد خواهد بود. در جهانى كه تحت حاكميّت الهى است خوبى‏ها ترويج مى‏شود و از بدى‏ها نهى مى‏گردد و با بدكاران برخورد قانونى مى‏شود و نيز حقوق اجتماعى افراد به مساوات پرداخت مى‏شود و عدالت اجتماعى به معنى واقعى آن پياده مى‏گردد.

بجاست نيم نگاهى به روايات بيندازيم و جلوه‏اى از آن دنياى زيبايى و خوبى را مشاهده كنيم:

1. احياء و گسترش امر به معروف و نهى از منكر

در حكومت جهانى امام مهدى‏عليه السلام فريضه بزرگ امر به معروف و نهى از منكر به صورت گسترده به اجرا گذاشته خواهد شد. همان واجبى كه قرآن كريم بر آن تأكيد ورزيده و آن را از ويژگى‏هاى امت اسلامى به عنوان برگزيده امت‏ها شمرده است.(19)

همان امرى كه به سبب آن همه واجبات الهى اقامه مى‏گردد(20) و واگذاشتن آن عامل اساسى در هلاكت و نابودى خوبى‏ها و رشد و زيادى بدى‏ها در اجتماعات بوده است.

و از بهترين و والاترين مراتب امر به معروف و نهى از منكر آن است كه رئيس حكومت و كارگزاران آن امر كننده به خوبى‏ها و بازدارنده از زشتى‏ها باشند.

امام باقرعليه السلام فرمود:

اَلْمَهدى‏ وَ اصْحابُهُ... يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ(21)

مهدى و ياران او... امر به معروف و نهى از منكر مى‏كنند.

2. مبارزه با فساد و رذائل اخلاقى‏

نهى از منكر كه يكى از شاخصه‏هاى حكومت الهى است تنها به زبان نخواهد بود بلكه در عمل با منكرات و زشتى‏ها مقابله خواهد شد تا جايى براى فساد و رذائل اخلاقى در جامعه نماند و محيط زندگى از زشتى‏ها پاك گردد.

در دعاى ندبه كه آهنگ فراق و نواى جدايى از يار غايب است مى‏خوانيم:

أَيْنَ قاطِعُ حَبائلَ الْكِذْبِ وَالْاِفْتِراءِ اَيْنَ طامِسُ آثارَ الزَّيْغِ وَالْأَهْواءِ(22)

كجاست آنكه ريسمانهاى دروغ و افتراء را ريشه كن خواهد كرد؟ كجاست آنكه آثار گمراهى و هوى و هوس را نابود خواهد ساخت؟

3. اجراى حدود الهى‏

برخورد با مفسدان و تبهكاران جامعه، شيوه‏هاى گوناگون دارد. در حكومت امام مهدى‏عليه السلام از سويى با شيوه‏هاى فرهنگى و تعليم معارف و تحكيم عقائد و ايمان، فاسقان و بزهكاران را به راه صلاح و راستى برمى‏گردانند و از سوى ديگر با تأمين نيازهاى مشروع و معقول زندگى و اجراى عدالت اجتماعى، راه را بر فساد و تباهى مى‏بندند ولى آنها كه با وجود همه اينها راه تجاوز به حقوق ديگران و زيرپاگذاشتن احكام الهى را مى‏پيمايند و چارچوب قانون را نمى‏پذيرند، با اينها به گونه‏اى شديد برخورد مى‏شود كه سدّ راه تبهكارى آنها گردد و نيز از ادامه روند فساد در جامعه توسط ديگران جلوگيرى شود و آن اجراى حدود الهى درباره مفسدان است كه حدّ و مرز آن در قوانين كيفرى اسلام بيان گرديده است.

در روايت بلندى از پيامبر اكرم‏عليه السلام كه حضرت جوادعليه السلام نقل كرده است، در ضمن بيان خصوصيات امام مهدى‏عليه السلام آمده است:

او حدود الهى را اقامه (و اجرا) خواهد كرد.(23)

4. عدالت قضايى‏

در رأس برنامه‏هاى حكومتى امام مهدى‏عليه السلام در سطح جامعه، اجراى عدالت در همه بخش هاست و اوست كه همه عالم را، پر از عدالت و دادگرى مى‏كند همانگونه كه از ظلم و ستم آكنده باشد. و يكى از مهمترين حوزه‏هاى اجراى عدالت، بخش قضاوت است و اين همان بخشى است كه بيشترين ظلم‏ها و حق كشى‏ها در آن شده است. اموال، به ناحق مصادره گشته و خونها، به ناحق ريخته شده و آبروى بى‏گناهان به خطر افتاده است! در محاكم قضايى دنيا، بيشترين ظلم بر مستضعفان عالم شده است و احكام صادره از آنها تحت تأثير نفوذ قدرتمندان و حاكمان ستمگر، مال و جان افراد و گروههاى بسيارى را به ناحق نابود كرده است. قاضيان دنيا طلب نيز براى جلب منافع مادّى براى خود و وابستگانشان حكم‏هاى ظالمانه بسيارى را نوشته و اجرا كرده‏اند و خلاصه اينكه چه بسيار بى‏گناهى كه به چوبه دار آويخته شده است و چه بسا تبهكار و مجرمى كه قانون خدا درباره او اجرا نگرديده است.

حاكميت عدل گستر امام مهدى‏عليه السلام پايان همه ظلم‏ها و نهايت همه حق كشى‏هاست. او كه مظهر عدالت پروردگار است، محكمه‏هايى دادگستر ايجاد مى‏كند و قاضيانى صالح و مُجريانى دقيق و خدا ترس مى‏گمارد تا به هيچ كس در هيچ جاى عالم كمترين ستمى نرود.

حضرت رضاعليه السلام در ضمن روايتى بلند در توصيف امام مهدى‏عليه السلام و دوران طلائى ظهورش فرمود:

فَاِذا خَرَجَ اَشْرَقَتِ الْاَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وَضَعَ ميزانَ الْعَدْلِ بَيْنَ النَّاسِ فَلا يَظْلِمُ اَحَدٌ اَحَداً

وقتى او قيام كند زمين به نور پروردگار روشن گردد و آن حضرت ترازوى عدالت در ميان خلق نهد پس (چنان عدالت را جارى كند كه) هيچ كس بر ديگرى ظلم و ستم روا ندارد.(24)

از اين روايت دانسته مى‏شود كه عدالت قضايى حضرت چنان گسترده و دقيق است كه راه را بر ظالمان و سودجويان مى‏بندد و از تكرار ظلم و ستم و عادى شدن تجاوز به حق ديگران، جلوگيرى مى‏كند.


1) نهج‏البلاغه، خطبه 138.

2) نعمانى، باب 21، ح 3، ص 333.

3) پيامبر اسلام مى‏فرمايد: انما بعثت لاتمم مكارم الاخلاق؛ همانا من براى تكميل مكارم الاخلاق برانگيخته شدم. (ميزان الحكمة، مترجم، ج 4، ص 1530).

4) اشاره به آيه «لقد كان لكم فى رسول الله اسوة حسنة» و براى شما در رسول خدا الگوى نيكويى است. (سوره احزاب، آيه 21)

5) بحارالانوار، 52، ص 336.

6) امام على‏عليه السلام در توصيف مهدى‏عليه السلام: دانش او از همه شما بيشتر است؛ غيبت نعمانى، باب 13، ح 1.

7) بحارالانوار، ج 36، ص 253؛ كمال‏الدين، ج 1، باب 24، ح 5، ص 487.

8) نعمانى، 239؛ بحارالانوار، ج 52، ص 352.

9) ميزان‏الحكمة، ح 1632.

10) بحارالانوار، ج 78، ص 91.

11) ميزان‏الحكمة، ح 1649.

12) بحارالانوار، ج 58، ح 11، ص 11.

13) بحارالانوار، ج 10، ص 104 - خصال / 626.

14) كمال‏الدين، ج 1، باب 32، ح 16، ص 603.

15) نعمانى، باب 13، ح 26، ص 242.

16) بحارالانوار، ج 51، ص 81.

17) همان، ص 390.

18) كمال‏الدين، ج 1، باب 32، ح 16، ص 603.

19) سوره آل عمران، آيه 110.

20) در سخنى از امام باقر درباره اين واجب آمده: ان الامر بالمعروف والنّهى عن المنكر... فريضة عظيمة بها تقام الفرائض يعنى امر به معروف و نهى از منكر... واجبى است كه به سبب آن همه واجبات اقامه مى‏گردد. ميزان الحكمة، مترجم ج 8، ص 3704.

21) بحارالانوار، ج 51، ص 47.

22) مفاتيح‏الجنان، دعاى ندبه.

23) بحارالانوار، 52، باب 27، ح 4.

24) بحارالانوار، ج 52، ص 321.

/ 1