بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
زنان نيروى شكيب را از على گرفته.چه كنم، ناچارم به پيروى از سيره نيكوى تو در اين مصيبت شكيبايى را پيشه خود سازم. چه مصيبت از اين بزرگ تر! پيكر تو در آغوش من جان داد، من تو را در گور خواباندم، من صبر مى كنم تا خدا چنانكه فرموده بهترين پاداش را به من دهد. «إِنَّا للهِِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ».امانت برگشت، گرو گرفته شد، زهرا از دستم رفت. چه قدر زندگانى بعد از دختر پيغمبر سخت و ناگوار است! و چه اندازه گيتى در نظرم پست و زشت مى نمايد.اندوهم بى پايان و خوابم اندك است. اين غصه تا هنگامى كه خدا مرا به تو برساند، از دلم بيرون نخواهد آمد.چه زود دست قدرت كردگار ميان ما جدايى انداخت، من به خدا درد دل مى كنم.اى پيغمبر محبوب! از دخترت بپرس تا از جفايى كه امتت به او و به من كرده اند به تو خبر دهد. چه غصه ها كه در دل زهرا پنهان بود و نمى توانست اظهار كند ولى حالا كه به تو پيوسته، حالا كه به خدا ملحق شده، دردهاى پنهان را خواهد گفت. مى بينم در اين هنگام شكيبايى
لطفا منتظر باشید ...
