بسم اللّه الرّحمن الرّحيم خدايا! فتنه فزونى گرفته است، بلا بزرگ شده است و آزمايش شدت يافته است. خدايا! اسرار هويدا شده است و رازها برملا شده است و پردهها افتاده است. خدايا! زمين تنگى مىكند و آسمان خوددارى. خدايا! و در اين حال و روز، شكايت جز به تو، به كجا مىتوان برد؟ جز بر زانوى تو، سر بر كجا مىتوان نهاد؟ جز به ريسمان تو، به كجا مىتوان آويخت؟ جز در پناه تو، كجا مىتوان سكنى گزيد؟ و جز بر تو، بر كه مىتوان تكيه كرد؟ خدايا! در سختى و آسانى تكيه گاه جز تو كيست؟ و پناهگاه جز سايهسار مهر تو كجاست؟