لطفا منتظر باشید ...
ه) شرايط پذيرش و آزمايش سپاهيان
اميرمؤمنان عليه السلام در اين باره مىفرمايد: «ياران مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف - كه سى صد و سيزده نفرند - به سوى او مىروند و او را كه پنهان شده است، مىيابند و مىپرسند: آيا تو مهدى موعود هستى؟ مىفرمايد: «آرى، ياران من!» آنگاه دوباره خودش را از آنان پنهان مىكند و به مدينه مىرود. ياران حضرت چون آگاهى مىيابند، به سوى شهر مدينه به راه مىافتند و آنگاه كه به شهر مدينه مىرسند، امام پنهانى به شهر مكه باز مىگردد و يارانش براى پيوستن به حضرت به مكه مىروند. بار ديگر امام عليه السلام به شهر مدينه مىرود و چون ياران مدينه مىرسند، حضرت به سوى مكه حركت مىكند و اين رفتار سهبار تكرار مىشود».امام عليه السلام ياران را اين گونه مىآزمايد تا از ميزان پيروى ايشان آگاه گردد. پس از آن، در ميان صفا و مروه - در كعبه - ظاهر مىشود و خطاب به يارانش چنين مىگويد: «من به كارى دست نمىزنم، مگر آن كه شما با من بر شرايطى بيعت كنيد و بر آن پاى بند باشيد و چيزى از آن را تغيير ندهيد؛ من نيز هشت چيز را متعهد مىشوم». يارانش در پاسخ امام عليه السلام همگى مىگويند: ما بهطور كامل تسليم هستيم و از تو پيروى مىكنيم و هر شرطى را كه قرار دهيد، مىپذيريم. بفرماييد آن شرايط چيست؟حضرت به سوى كوه صفا در مكه به راه مىافتد و ياران نيز در پى او مىروند. در آنجا خطاب به آنان مىفرمايد: «با شما بر اين شرايط پيمان مىبندم:1. از ميدان رزم نگريزيد.
2.دزدى نكنيد.
3. عمل نامشروع انجام ندهيد.
4.كارهاى حرام انجام ندهيد.
5. كار منكر و زشت انجام ندهيد.
6. كسى را جز به حق نزنيد.
7.زر و سيم نيندوزيد.
8. جو و گندم احتكار نكنيد.
9. مسجدى را ويران نسازيد.
10. به ناحق شهادت ندهيد.
11. مؤمنى را خوار و كوچك نكنيد.
12. ربا نخوريد.
13. در سختىها و مشكلات پايدارى كنيد.
14.فرد خداپرست و يكتاپرستى را لعنت نكنيد.
15. شراب ننوشيد.
16. لباس زربافت نپوشيد.
17.لباس ابريشم و حرير بر تن نكنيد.
18. شخص فرارى را تعقيب نكنيد.
19.خون حرامى را نريزيد.
20. به منافق و كافر انفاق نكنيد.
21. لباس خز نپوشيد.
22.خاك را بالش خود قرار دهيد (شايد به اين معنا باشد كه فروتن و متواضع باشيد).
23.از كارهاى ناشايست بپرهيزيد.
24. به معروف امر كنيد و از منكر باز داريد.اگر به اين شرايط، پاى بند شويد و رفتار كنيد، بر من واجب است كه جز شما را بهعنوان ياور برنگزينم و نپوشم مگر آن چه شما مىپوشيد و نخورم جز، آنچه شما مىخوريد و بر مركبى كه شما سوار مىشويد، سوار شوم و هرجا كه شما باشيد، با شما باشم و هرجا كه رهسپار شويد، با شما بيايم و به نيروى كم خرسند و خشنود باشم و زمينرا از عدل و داد آكنده سازم؛ آن سان كه از ستم و جور پر شده است و خدا را بهگونهاى كه شايسته است، پرستش نمايم. من به آن چه گفتم، وفادار خواهم بود و شما نيز به عهد خود وفا كنيد».اصحاب مىگويند: راضى شديم و به آن چه فرمودى با تو بيعت مىكنيم. آنگاه امام عليه السلام با تك تك ياران (به نشانه بيعت) مصافحه مىكند.(69)البته بايد توجّه داشت كه حضرت، اين شرايط و آزمايش را با نيروهاى ويژه انجام مىدهد؛ زيرا آنان در حكومت امام عليه السلام از كارگزاران خواهند بود و آنانند كه با كردار خوب خود، در گسترش عدالت در جهان نقش مؤثرى دارند.ضمناً، سند اين روايت مورد تأمّل است؛ چون از خطبة البيان است كه برخى آن را ضعيف دانستهاند؛ هر چند بعضى ديگر از بزرگان در مقام دفاع از آن برآمده، آن را تقويتكردهاند.(70)
