حضرت على عليه السلام مىفرمايد: «... خداوند، حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف را با فرشتگان، جن و شيعيان مخلص يارى مىكند».(5)ابان بن تغلب مىگويد: امام صادق عليه السلام فرمود: «گويا هم اكنون، حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف را در پشت شهر نجف مىبينم؛ هنگامى كه بر آن نقطه از جهان دست يافته است. او بر اسبى سياه كه خالهاى سفيدى دارد و ميان چشمانش پارهاى سفيدى مىدرخشد، سوار مىشود (و شهرهاى جهان را مىگشايد). هيچ شهرى در جهان بر جاى نمىماند، جز آن كه مردمش مىپندارند، مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف در ميان آنان و در شهرشان مىباشد. آنگاه كه او پرچم رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم را به اهتزاز درآورد، سيزده هزار و سيزده فرشته - كه سالها منتظر ظهورش بودهاند - به زير پرچمش گرد مىآيند (و آماده نبرد مىشوند). همان فرشتگانى كه با نوح پيامبر در كشتى، با ابراهيم خليل در آتش و با عيسى هنگام عروج به آسمان، همراه بودند.همچنين چهار هزار فرشته به يارى حضرت مىشتابند؛ آن فرشتگانى كه بر سرزمين كربلا فرود آمده بودند تا در ركاب حسين عليه السلام بجنگند؛ ولى اذن اين كار را نيافتند و به آسمان رفتند و چون با اذن جهاد بازگشتند، امام حسين عليه السلام را شهيد يافتند و در اندوه از دست دادن اين فيض بزرگ، همواره ناراحت و اندوهگينند و تا روز رستاخيز، گرداگرد ضريح امام حسين عليه السلام مىچرخند و اشك مىريزند».(6)امام باقر عليه السلام مىفرمايد: «گويا هم اكنون حضرت قائم و يارانش را مىبينم... كه فرشته جبرئيل در سمت راست مهدى عليه السلام و ميكائيل در سمت چپ آن حضرت حركت مىكنند و ترس و وحشت، پيشاپيش سپاهيانش و پشت سر آنان به فاصله يك ماه در حركت است و خداوند، او را با پنج هزار فرشته آسمانى يارى مىرساند».(7)نيز آن حضرت مىفرمايد: «فرشتگانى كه در جنگ بدر به پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم يارى دادند، هنوز به آسمان بازنگشتهاند تا اين كه حضرت صاحب الامر عليه السلام را يارى رسانند و تعدادشان پنجهزار فرشته مىباشد».(8)امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «براى حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف نُه هزار و سى صد و سيزده فرشته فرود مىآيد؛ آنان همان فرشتگانى هستند كه همراه حضرت عيسى عليه السلام بودهاند؛ هنگامى كه خداوند او را به آسمان برد».(9)على عليه السلام مىفرمايد: «حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف با سه هزار فرشته يارى مىشود؛ آنان بر چهره و پشت دشمنان مىكوبند».(10)در تفسير آيه شريفه (أتى أمرُاللَّه فلاتستعجِلُوه؛(11) امر خدا فرا رسيد، پس درباره آن شتابنكنيد). امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «اين أمراللَّه، امر ماست؛ يعنى خداوند براى قيام مهدى فرمان داده است كه براى آن شتاب نكنيم؛ زيرا خداوند، صاحب امر ما را با سهلشكر از فرشتگان، مؤمنان و رعب پشتيبانى مىكند و ما به حقمان مىرسيم».(12)حضرت رضا عليه السلام مىفرمايد: «هنگامى كه حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف قيام كند، خداوند به فرشتگان دستور مىدهد تا بر مؤمنان سلام دهند و در مجالس آنان شركت كنند و اگر يكى از مؤمنان با حضرت كارى داشت، امام عليه السلام برخى از فرشتگان را مأمور مىكند كه آن شخص را به دوش گيرند و نزدش بياورند و هرگاه نيازش برطرف شد، او را به جايگاه نخستينش بازگردانند.برخى از مؤمنان بر روى ابرها حركت مىكنند و برخى ديگر به همراه فرشتگان در آسمان پرواز مىكنند و گروهى ديگر به همراه فرشتگان راه مىروند و گروهى نيز بر فرشتگان سبقت مىگيرند. برخى از مؤمنان را فرشتگان به عنوان قاضى قرار مىدهند و مؤمن نزد خداوند با ارزشتر از فرشته است؛ به گونهاى كه برخى از مؤمنان را حضرت بر صد هزار فرشته به عنوان قاضى مىگمارد».(13)شايد قضاوت اين مؤمنان در ميان فرشتگان براى رفع اختلاف آنان در مسائل علمى و موضوعات باشد و اين گونه اختلافات با عصمت فرشتگان منافاتى ندارد.