فصل هفتم احياى سنّت محمدى صلّى الله عليه وآله وسلّم - چشم اندازی به حکومت امام مهدی عجل اللَّه تعالی فرجه الشریف نسخه متنی

فصل هفتم احياى سنّت محمدى صلّى الله عليه وآله وسلّم

احياى سنّت محمدى صلّى الله عليه وآله وسلّم

در زمينه احكام جديد و قضاوت‏هاى حضرت مهدى و اصلاحاتى كه حضرت انجام‏مى‏دهد، روايات بسيارى وجود دارد؛ احكامى كه در نظر اوّل با متون فقهى موجودو گاهى با ظواهر روايات وسنّت سازگارى ندارد. قانون ارث برادر در عالم ذر، كشتن شرابخوار، كشتن فرد بى‏نماز، اعدام دروغگو، تحريم سود گرفتن از مؤمن در معاملات، نابودى مناره‏هاى مساجد و برداشتن سقف مساجد از آن جمله است. روش‏هايى كه حضرت در كارها و امور اتخاذ مى‏كند - كه در فصل قبل گذشت - نيز از اين‏گونه است.

در روايات از اين تغييرات با عباراتى مانند قضاى جديد، سنّت جديد، دعاى جديد و كتاب جديد نام برده شده است كه ما آن را جز زنده كردن سنّت محمدى نمى‏دانيم؛ ولى دگرگونى‏ها به اندازه‏اى چشمگير است كه وقتى مردم با آن رو به رو مى‏شوند، با تعبير «اودين جديدى آورده است» ياد مى‏كنند.

در صورتى كه صدور اين روايات از معصومين ثابت شود، توجّه به چند نكته دراين‏باره ضرورى است:

1. برخى از احكام الهى هر چند از سوى خداوند پايه ريزى شده است، ولى شرايط اعلام و اجراى آن در زمان ظهور حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف فراهم مى‏شود و اوست كه آن احكام را اعلام و اجرا مى‏كند.

2. با گذشت زمان به وسيله زورمندان و تحريف‏گران، دگرگونى‏ها و تحريفاتى در احكام الهى پديد آمده است و حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف پس از ظهور آنها را تصحيح و تعديل‏مى‏كند.

در كتاب القول المختصر آمده است: بدعتى را بر جاى نمى‏گذارد و سنّتى نمى‏ماند مگر آن كه آن را احيا مى‏كند.(1)

3. چون فقها در استنباط حكم شرعى، از يك سلسله قواعد و اصول بهره مى‏جويند، گاهى حكمى را كه استنباط كرده‏اند با حكم واقع مطابقت ندارد؛ هر چند نتيجه آن استنباط براى مجتهد و مقلّدينش حجّت شرعى است؛ ولى در حكومت امام زمان عليه السلام، حضرت، احكام واقعى را بيان مى‏فرمايد.

4. برخى از احكام شرعى در شرايطى خاص و اضطرارى و براى تقيّه به صورت غيرواقعى اعلام شده است كه در روزگار حضرت، تقيّه برداشته مى‏شود و حكم واقعى بيان‏مى‏گردد.

امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: «هنگامى كه قائم ما قيام كند، تقيّه از بين مى‏رود و حضرت، شمشير را از نيام بيرون مى‏كشد و از مردم جز شمشير نمى‏گيرد و به آنان جز شمشيرنمى‏دهد».(2)

درباره موارد بالا به گفتن چند روايت بسنده مى‏كنيم:

امام صادق عليه السلام ضمن حديث مفصّلى مى‏فرمايد: «بر شما (مسلمانان) است كه تسليم (امر ما) باشيد و امور را به ما باز گردانيد و به انتظار حكومت ما و شما باشيد و منتظر فرج و گشايش ما و شما بمانيد. هنگامى كه قائم ما ظهور كند و سخنگوى ما به سخن آيد و تعليم قرآن و دستورات دين و احكام را از نو به شما بياموزد - به همان شكلى كه بر محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم نازل شده است -، دانشمندان شما اين رفتار حضرت را، انكار كرده، مورد اعتراض قرار مى‏دهند و بر دين خدا و راه او استوار و پابرجا نمى‏شويد، مگر در سايه شمشير؛ شمشيرى كه بالاى سر شما باشد.

خداوند، سنّت امّت‏هاى پيشين را بر اين مردم قرار داده؛ ولى آنان، سنّت‏ها را تغيير داده، و دين را تحريف كردند. هيچ حكم رايجى در بين مردم نيست، مگر اين كه از شكل وحى شده‏اش تحريف گشته است. خدا تو را رحمت كند. به هر چه فرا خوانده مى‏شوى، بپذير تا آن كس كه دين را تجديد مى‏كند، فرا رسد».(3)

امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: «هنگامى كه حضرت قائم ظهور كند، مردم را از نو به اسلام دعوت مى‏كند و آنان را به سوى (اسلام) هدايت مى‏نمايد، در حالى كه اسلام كهنه و نابود شده، مردم از آن گمراه گشته‏اند».(4)

از اين روايت فهميده مى‏شود كه امام دين جديدى را به جهان عرضه نمى‏كند؛ بلكه چون مردم از اسلام واقعى منحرف شده‏اند، حضرت دوباره به آن دين دعوت مى‏كند؛ چنان‏كه پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم به آن دعوت كرد.

امام صادق عليه السلام به بريد فرمود: «اى بريد! به خدا سوگند، هيچ حريمى براى خداوند نماند، مگر اين‏كه آن را دريدند و هرگز به كتاب خدا و سنّت پيامبرش در اين جهان عمل‏نشد و از روزى كه اميرمؤمنان رحلت كرد، هرگز حدّ خداوند در بين مردم جارى‏نگشت». آن‏گاه فرمود: «به خدا سوگند روزها و شب‏ها به پايان نمى‏رسد، مگر آن كه خداوند مردگان را زنده و زندگان را بميراند و حق را به صاحبش بازگرداند و آيين‏خود را -كه براى خود و پيامبرش پسنديده است - برپا دارد. بر شما بشارت باد، بشارت‏باد شما را. به خدا سوگند كه حق فقط و فقط در دست شماست».(5)

اين روايت نشان مى‏دهد كه دگرگونى‏ها براى غير شيعه بيش‏تر چشمگير است؛ هرچند برخى از موارد براى آنان نيز تازگى دارد.

در اين فصل، دگرگونى‏ها و اصلاحات در روزگار امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف را در سه قسمت: احكام جديد، اصلاحات و تجديد بناها و قضاوت‏هاى تازه بيان مى‏كنيم: