چون در روزگار حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف بهداشت در حدّ مطلوب آن وجود دارد، بيمارىها كاهش يافته، تعداد اندكى از افراد به بيمارىهاى گوناگون دچار مىشوند؛ ولى دانش پزشكى نيز در آن عصر در اوج پيشرفت خود مىباشد و بيماران گوناگون در كوتاهترين مدّت معالجه مىشوند. افزون بر اين كه حضرت با يارى الهى بيماران غير قابل درمان را نيز خود بهبود مىبخشد و مىتوان گفت: در حكومت حضرت بيمارى يافتنمىشود.امام حسين عليه السلام درباره حكومت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف مىفرمايد: «هيچ نابينا، زمين گير و دردمندى بر روى زمين نمىماند، مگر آن كه خداوند درد او را برطرف مىسازد».(14)اميرمؤمنان عليه السلام مىفرمايد: «... آنگاه قائم ما كه پنهان و مخفى است، ظاهر مىشود در حالى كه جبرئيل پيشاپيش او و كتاب خدا در پيش روى اوست. آن حضرت بيماران پيسى و خوره را شفا مىبخشد».(15)از اين روايت استفاده مىشود كه حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف خود در درمان بيمارىهاى غيرقابل درمان، نقش اساسى دارد.امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «هنگامى كه حضرت قائم قيام كند، خداوند بيمارىها را از مؤمنان دور مىسازد و تندرستى را به آنان باز مىگرداند».(16)امام باقر عليه السلام در اين باره مىفرمايد: «هر كس قائم اهل بيت مرا درك كرد، اگر به بيمارى دچار باشد، شفا مىيابد و چنانكه دچار ناتوانى باشد، توانا و نيرومند مىگردد».(17)در كتاب خصال شيخ صدوق آمده است: «روزگار حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف بيمارى برطرف مىشود و آنان (مؤمنان) مانند پارههاى آهن مىگردند».(18)