شهادت يا رحلت امام عليه السلام - چشم اندازی به حکومت امام مهدی عجل اللَّه تعالی فرجه الشریف نسخه متنی

شهادت يا رحلت امام عليه السلام

درباره شهادت يا رحلت حضرت عليه السلام، روايات گوناگونى رسيده ولى با توجّه به سخن امام‏حسن مجتبى عليه السلام كه مى‏فرمايد: «هيچ يك از ما امامان نيست، جز آن كه مسموم يا شهيدمى‏شود».(19) مى‏توان رواياتى را كه دلالت بر شهادت حضرت عليه السلام دارد، بر ديگر روايات ترجيح داد.

در اين‏جا تنها به بازگويى چند روايت بسنده مى‏كنيم:

1. امام صادق عليه السلام در دنبال آيه شريفه (ثمّ رددنا لكم الكرّة عليهم)(20) مى‏فرمايد: «مقصود زنده شدن دوباره امام حسين عليه السلام و هفتاد نفر از اصحابش در عصر امام‏زمان است؛ درحالى كه كلاه خودهاى طلايى بر سر دارند و به مردم، رجعت و زنده شدن دوباره حضرت حسين عليه السلام را اطلاع مى‏دهند تا مؤمنان به شك و شبهه نيفتند.

اين در حالى است كه حضرت حجّت در ميان مردم است. چون معرفت و ايمان به حضرتش در دل‏هاى مردم استقرار يافت، مرگ حضرت حجّت عليه السلام فرا مى‏رسد. پس حضرت امام حسين عليه السلام متولّى غسل و كفن و حنوط و دفن ايشان خواهد شد و هرگز غير از وصى، وصى را تجهيز و آماده خاك سپارى نمى‏كند».(21)

زهرى مى‏گويد: حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف چهارده سال زندگى مى‏كند؛ سپس به مرگ طبيعى به جوار حق مى‏رود.(22)

ارطاة مى‏گويد: به من (خبر) رسيده است كه حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف چهل سال زندگى مى‏كند؛ سپس به مرگ طبيعى در بستر خود مى‏ميرد.(23)

كعب الاحبار مى‏گويد: منصور اين امّت مهدى است و ساكنان زمين و پرندگان آسمان بر او درود مى‏فرستند.

اوست كه در جنگ با روم و جنگ‏هاى عظيم مورد آزمايش قرار مى‏گيرد و اين آزمايش بيست سال طول مى‏كشد و حضرتش به همراه دو هزار نفر از فرماندهان پرچم‏دار، به شهادت مى‏رسند؛ سپس هيچ مصيبتى پس از مصيبت فقدان رسول اللَّه صلّى الله عليه وآله وسلّم بر مسلمانان گران‏تر از شهادت حضرت مهدى عليه السلام نخواهد بود.(24)

البته سخنان زهرى و ارطاة و كعب از نظر ما مورد اعتماد نيست؛ مگر آن كه شاهد صدق داشته باشد.