پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم مىفرمايد: «رستاخيز بر پا نمىشود، تا آن كه كسى كه پنج فرزند دارد، آرزوى چهار فرزند كند و آن كه چهار فرزند دارد، مىگويد: كاش سه فرزند داشتم و صاحب سه فرزند آرزوى دو فرزند دارد و آن كه دو فرزند دارد، آرزوى يك فرزند نمايد و كسى كه يك فرزند دارد، آرزو كند كه: كاش فرزندى نداشت».(12)در روايت ديگرى مىفرمايد: «روزگارى خواهد آمد كه غبطه مرد كم فرزند را بخوريد، چنانكه امروز غبطه فرزند و ثروت زيادتر را مىخوريد؛ تا آنجا كه يكى از شما، از كنار قبر برادرش مىگذرد و خود را بر قبر او مىغلطاند؛ آن گونه كه حيوانات خود را بر خاك چراگاه مىغلطانند و مىگويد: اى كاش من به جاى او بودم و اين سخن نه به سبب شوق ديدار خداوند و يا به دليل اعمال نيكى است كه از پيش فرستاده است؛ بلكه به جهت بلاها و گرفتارىهايى است كه بر او فرود مىآيد».(13)نيز آن حضرت مىفرمايد: «قيامت بر پا نمىشود، مگر آن كه فرزند كم گردد».(14) در اين روايت «الولد غيضاً» آمده است كه معناى آن سقط جنين و جلوگيرى از باردارى است؛ ولى كلمه «غيظاً» كه در روايت ديگرى آمده است به معناى غم و مشقّت و محنت و غضب است.يعنى مردم در آن دوران با سقط جنين و جلوگيرى از افزايش فرزند، مانع زيادشدن فرزندان مىشوند. يا فرزند داشتن موجب غم و اندوه و خشم خواهد بود و شايد اين بهعلت مشكلات سخت اقتصادى، گسترش بيمارىها در كودكان و نبودن امكانات، تبليغ و تشويق به كنترل جمعيت و يا عامل ديگر باشد.
لطفا منتظر باشید ...
