مردى از پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم پرسيد: اى رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم ! قيامت چه وقت بر پا خواهد شد؟ فرمود: «كسى كه مورد سؤال قرار گرفته (خود پيامبر) از سؤال كننده (آن مرد) در اين زمينه آگاهتر نيست، ولى قيامت داراى نشانههايى است: يكى از آنها تقارب بازارهاست». پرسيد: تقارب بازارها چيست؟ فرمود: «كساد بازارها و تجارت و بارش باران بدون آن كه گياهان و محصولاتى برويد».(11)اميرمؤمنان عليه السلام به ابنعباس فرمود: «تجارت و معاملات زياد مىشود، ولى بهرهاى اندك نصيب مردم مىگردد و پس از آن قحطى سختى رخ مىدهد».(12)محمد بن مسلم مىگويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: «پيش از ظهور حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف از سوى خداوند براى مؤمنان نشانههايى است». گفتم: خدا مرا فداى تو گرداند؛ آن نشانهها كدام است؟ فرمود: «آنها همان گفته خداوند است كه فرمود: «(ولنبلونّكم بشىء من الخوف و الجوع و نقص من الأموال و الأنفس و الثمرات و بشّر الصابرين؛ (13) و شما (مؤمنان) را (پيش از ظهور قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف ) به چيزى از ترس و گرسنگى و كمى دارايىها و جانها و ميوهها مىآزماييم؛ پس صابران را مژده ده)» آنگاه فرمود: «خداوند مؤمنان را بهسبب ترس از پادشاهان بنى فلان در دوران پايانى حكومتشان مىآزمايد و مراد از گرسنگى، گرانى قيمتهاست و منظور از كمى دارايىها، كساد تجارت و كمبود درآمد است و مقصود از نقصان جانها، مرگهاى فراوان و سريع و پى در پى است و مراد از كمبود ميوهها، كمبود عايدات و محصولات كشاورزى است. پس صابران را بشارت باد به تعجيل ظهور قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف در آن هنگام».(14)و به نقل از اعلام الورى، قلّة المعاملات به معناى كساد بازار و كمى داد و ستد است.(15)امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «... در آن هنگام كه سفيانى خروج مىكند، مواد غذايى كمشده، قطحى به مردم مىآورد و باران كم مىبارد».(16)ابن مسعود مىگويد: هنگامى كه تجارتها از بين برود و راهها ويران گردد، مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف ظهور مىكند.(17)شايد وضعيت بد بازار در آن زمان، معلول ويرانى مراكز توليد و صنعت، كم شدن نيروى انسانى، كاهش قدرت خريد، قحطى، ناامنى راهها و... است.در مسند احمد آمده است: پيش از ظهور مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف سه سال مردم دچار گرسنگى شديد مىشوند.(18)ابوهريره مىگويد: واى بر اعراب از شرّى كه به آنان نزديك مىشود؛ گرسنگى شديدى رخ مىدهد و مادران از گرسنگى فرزندان خود، به گريه مىافتند.(19)