در هر روزگارى كه پردههاى سياهى و جهل، سايه خود را بر جوامع بشرى مىگستراند اين دانشمندان و عالمان دينى بودند كه مسؤوليت خود را در جهت زدودن جهل و نادانى از انديشهها و فساد و تباهى از دامن مردمان به خوبى انجام مىدادند و از روايات فهميده مىشود كه عالمان در آخر الزمان نيز اين نقش را به خوبى ايفا مىكنند.امام هادى عليه السلام مىفرمايد: «اگر در دوران غيبت قائم آل محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم دانشمندانى نبودند كه مردم را به سوى او هدايت و راهنمايى كنند و با حجتهاى الهى از دين دفاع نمايند و شيعيان ضعيف را از دامهاى شيطان و پيروانش رهايى و از شرّ ناصبىها (و دشمنان اهلبيت) نجات بخشند، كسى در دين خدا پا برجا نمىماند و همه مرتد مىشدند؛ ولى آنان رهبرى دلهاى شيعيان ضعيف را با قدرت در دست مىگيرند و حفظ مىكنند؛ چنانكه ناخداى كشتى، سكان و فرمان كشتى را نگاه مىدارد. بنابراين، آنان نزد خدا، والاترين انسانها هستند».(2)رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم درباره زنده كننده دين در هر قرن مىفرمايد: «خداوند بزرگ براى امّت اسلام در آغاز هر قرن، شخصى را بر مىانگيزاند تا دين را زنده نمايد».(3)اين دو روايت و رواياتى از اين گونه، با صراحت به نقش عالمان در روزگار غيبت اشاره دارد و خنثا شدن، توطئه شيطانها و تجديد حيات دين را به دست دانشمندان مىداند.البته اثبات اين مطلب در روزگار ما به دليل و برهان نيازى ندارد؛ زيرا نقش حضرت امامخمينى(ره) براى از بين بردن نقشههاى شوم دشمنان - كه اساس دين را در جهان معاصر در معرض خطر قرار داده بودند - بر كسى پوشيده نيست.بدون شك عزتى كه اسلام در اين عصر يافته است، به بركت انقلاب اسلامى ايران و بنيانگذار آن، حضرت امام خمينى(ره) است.
لطفا منتظر باشید ...
