يكى ديگر از موارد قابل توجه در روايات اين است كه شهر قم در روزگار غيبت به عنوان مركزى براى رساندن پيام اسلام به گوش مستضعفان زمين در خواهد آمد و عالمان و دانشمندان دينى آن، حجّتى بر جهانيان خواهند شد.امام صادق عليه السلام در اين باره مىفرمايد: «به زودى شهر كوفه از مؤمنان تهى مىگردد و علم و دانش از آنجا رخت بر مىبندند و چون مارى كه در گوشهاى چنبره زده است، محدود مىگردد و از شهرى كه آن را قم مىنامند، ظهور مىكند و آنجا پايگاه علم و فضيلت و معدن دانش و كمال مىگردد؛ به گونهاى كه روى زمين هيچ مستضعف (فكرى) نمىماند كه از دين آگاهى نداشته باشد؛ حتى زنان پردهنشين، و اين زمان، نزديك به زمان ظهور قائم ما خواهد بود.خداوند، قم و مردمش را جانشين حضرت حجّت قرار مىدهد و اگر چنين نبود، زمين اهلش را فرو مىبرد و حجّتى بر زمين نمىماند. بنابراين، علم و دانش از شهر قم به شرق و غرب جهان سرازير مىشود و حجّت بر جهانيان تمام مىگردد؛ به گونهاى كه هيچ شخصى نمىماند كه دين و دانش به او نرسيده باشد و آنگاه حضرت قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف ظهور مىكند و عذاب الهى بر كافران به دست آن حضرت فرود مىآيد؛ زيرا خداوند، از بندگان انتقام نمىگيرد، مگر هنگامى كه حجّت بر آنان تمام شده باشد».(7)در روايت ديگرى آمده است: «اگر مردم قم نبودند، دين از بين مىرفت».(8)