از برخى روايات فهميده مىشود كه، ائمه معصومين عليهم السلام، شيوه عالمان قم را مورد تأييد قراردادهاند.امام صادق عليه السلام در اين باره مىفرمايد: «بر فراز قم فرشتهاى است كه دو بال خود را بر آن به حركت درمى آورد و هيچ ستمگرى به آن قصد سوئى نمىكند؛ مگر آن كه خداوند، او را همانند نمك در آب ذوب مىكند».حضرت آنگاه به عيسى بن عبداللَّه قمى اشاره كرد و فرمود: «درود خداوند بر قم! پروردگار جهان، سرزمينشان را از باران سيراب و بركاتش را بر آنان نازل مىگرداند و گناهانشان را به حسنات مبدّل مىسازد. آنان اهل ركوع، سجود، قيام و قعودند؛ چنانكه آنان فقيه، دانشمند و اهل درك و فهم هستند. آنان اهل درايت و روايت و بينش عبادت كنندگان نيكى هستند».(9)همچنين آن امام در پاسخ شخصى كه گفت: مىخواهم از تو چيزى بپرسم كه كسى پيش از من نپرسيده باشد و پس از من نخواهد پرسيد، مىفرمايد: «شايد مىخواهى از حشر و نشر سؤال كنى؟»گفت: آرى، سوگند به آن كه محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم را بشارتگر و هشدار دهنده، مبعوث كرد.حضرت فرمود: «حشر همه مردمان به سوى بيت المقدس است؛ مرگ بقعهاى در سرزمين جبل كه آن را قم مىنامند و آمرزش الهى شامل حالشان مىگردد».آن مرد، در حالىكه نيمخيز شد، گفت: اى فرزند رسول خدا! آيا اين اختصاص به مردم قم دارد؟امام پاسخ داد: «آرى؛ آنان و هر كس كه هم عقيده ايشان باشد و سخن آنان را بگويد».(10)