رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم به على عليه السلام فرمود: «هنگامى كه قائم ما قيام مىكند و زمانى كه مأموريت ظهورش فرا مىرسد، شمشيرى همراه دارد كه به وى ندا مىدهد: اى ولىّ خدا! قيام كن و دشمنان خود را بكش».(21)امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف به هنگام ظهور، پيراهن پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم را كه در جنگ احد پوشيده بود و عمامه و زره آن حضرت را كه بر قامت او آراسته است، مىپوشد و ذوالفقار (شمشير) پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم را در دست مىگيرد و شمشير مىكشد و در مدّت هشت ماه از كشته بىدينان، پشتهها مىسازد».(22)جابر جعفى مىگويد، امام باقر عليه السلام فرمود: «امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف از مكه بين ركن و مقام به همراه وزير و سى صد و اندى (سيزده) نفر از يارانش ظهور مىكند؛ در حالى كه عهد و دستور العمل پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم و پرچم و اسلحه آن حضرت با اوست. آنگاه ندا كنندهاى از آسمان مكه به نام و ولايت حضرتش ندا مىدهد؛ بهطورى كه تمامى اهل زمين آن نام را مىشنوند و اسم حضرت، اسم پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم است».(23)