سپندوار ز كف داده‏ام عنان، بى‏تو
ز جام عيش لبى تر نكرد جان، بى‏تو
پر است‏سينه‏ام از انده گران، بى‏تو
سر بهار ندارند بلبلان، بى‏تو
اگر امان دهدم چشم خونفشان، بى‏تو
نمى‏زند سخنم آتشى به جان، بى‏تو
نمى‏گشايدم از بى‏خودى، زبان، بى‏تو
چو ذره‏ام به تكاپوى جاودان، بى‏تو
چو يادم آيد از آن شكرين دهان، بى‏تو
جدا ز خلق به محراب جمكران، بى‏تو
جدا ز خلق به محراب جمكران، بى‏تو