نام برتراند راسل و ـ تا حدّي ـ شخصيت علمي و فلسفي او، براي مخاطبان اين بحث ناآشنا نيست؛ در عين حال، به آن دسته از خوانندگان محترم كه خواهان آشنايي بيشتر با ابعاد شخصيت او هستند، توصيه ميشود مقدمه كتاب برگزيده افكار راسل، نوشته پروفسور رابرت اگنر، و نيز بحثي كه در پايان ترجمه فارسي همان كتاب، به قلم مرحوم استاد محمدتقي جعفري در تحليل شخصيت راسل، آورده شده است، مطالعه كنند. از طرفي، نام و شخصيت علمي و فلسفي مرحوم علامه محمدتقي جعفري براي مخاطبان آشناست.از ويژگيهاي مشترك دو متفكر و فيلسوف نامبردار، توجه و اهتمام آنان به مقولههاي مختلف در زمينه فلسفه، مذهب و انسانشناسي است. به عبارت ديگر، پژوهش فلسفي در زمينه انسان و مذهب در آثار اين دو فيلسوف غرب و شرق جايگاه برجستهاي را بهخود اختصاص داده است. با اين تفاوت كه پژوهشهاي لرد راسل دراينباره مبتني بر فلسفه شكاكيت و الحاد است، ولي تحقيقات استاد جعفري از فلسفه الهي الهام گرفته است، و اين امر سبب تفاوت ديدگاه آن دو در اينگونه مسائل گرديده است؛ تفاوتي كه استاد جعفري را در جايگاه منتقد افكار و انديشههاي راسل نشانده است. در نوشتار حاضر، نمونههايي از نقدهاي استاد كه به افكار و انديشههاي راسل درباره پارهاي از مهمترين مسائل كلامي، مربوط ميشود، بازگو شده است. بدين اميد كه در عين بزرگداشت نام و ياد آن استاد فرزانه، گامي هرچند كوتاه، از جانب نگارنده، در راه خدمت به فرهنگ و انديشه ديني برداشته شده باشد
لطفا منتظر باشید ...
