آية‌الله العظمي منتظري بسم الله الرحمن الرحيم «فيا عجبا عجبا! والله يميت القلب و» «يجلب الهم اجتماع هؤلاء القوم» «علي باطلهم و تفرقكم عن حقكم». گويا حضرت تعجب را صدا مي‌زند. اي شگفتا! (يعني جاي تعجب و شگفتي است) بخدا قسم دل را مي‌ميراند و غم و اندوه براي انسان مي‌آورد اينكه اين قوم (ياران معاويه ) گرچه بر باطلند، با هم متحدند و شما با اينكه امام حقي داريد، فرمان امام حقتان را نمي بريد و از حقتان متفرقيد. اتحاد سبب پيروزي است، خواه آنانكه متحد شده‌اند اهل باطل باشند يا اهل حق لذا حضرت امير «ع» تاسف مي‌خورد كه چرا اصحابش متفرقند و هماهنگ نيستند با اينكه امام به حقي دارند. «فقبحا لكم و ترحا! حين صرتم غرضا يرمي» ـ زشت باد (رويتان) و اي كاش همواره در حال غم و غصه باشيد، هنگامي‌‌كه اين چنين آماج و هدف تير دشمنان قرار گرفتيد. «ترح» در مقابل «فرح» يه معناي غم و اندوه است. غرض= نشانه و هدف «يغارعليكم و لا تغيرون ولا تغزون» ـ بر شما يورش مي‌آورند و شما تكان نمي‌خوريد. مورد حمله واقع مي‌شويد ـ ودر جائي كه بايد دفاع از خود كنيد و بر آنها هجوم آوريد‌ـ به دفاع نمي پردازيد! «و يعصي الله و ترضون» ـ خدا معصيت مي‌شود و شما راضي هستيد،و چه معصيتي بالاتر از اين كه بر شهرهاي شما هجوم بياورند، مردان مسلمان را شهيد كنند،اموال مسلمين را غارت نمايند، هتك حرمت زنهاي مسلمان كنند و خدا ـ‌اينگونه‌ـ مورد عصيان واقع شود و اين ارتش مهاجم آنقدر نافرماني و تجاوز كند و شما راضي باشيد؟! اين سكوت شما علامت رضا است. اگر به راستي راضي نبوديد در مقابل دشمن حركتي و جنبشي داشتيد.
لطفا منتظر باشید ...
