ويژگيهاى حضرت ولى‏عصر (ع)

خصائص و ويژگيهايى كه از طرف حضرت حق، جلت عظمته به حضرت ولى‏عصر روحى له الفدا افاضه شده چيست؟ با بررسى كه بنده كرده‏ام، حدود 44 يا 45 خصيصه براى امام زمان (ع) نقل شده است . كه در اينجا به برخى از آنها اشاره مى‏كنيم:

خصيصه اول، نور امام زمان (ع) است . در بعضى از زيارات مى‏خوانيم: «السلام عليكم يا نورالله الساطع‏» . چهارده معصوم انوار الهى هستند منتها نور امام زمان (ع) دارى جذابيت‏خاصى است . چهارده نور مقدس به نور توحيد و ولايت و در عالم انوار منورند و نور هر كدام دارى رنگ و جلوه خاصى است . اما نور حضرت بقية‏الله (ع) جاذبه بيشترى دارد و جلب توجه بيشترى مى‏كند .

همان‏طور كه راجع به حضرت فرموده‏اند: «المهدى طاووس اهل الجنة‏» .

در ميان پرندگان زيبا طاووس جلوه ديگرى و جذابيت‏خاصى دارد . لذا شب معراج نبى‏اكرم (ص) وقتى به انوار معصومين رسيدند نور امام زمان (ع) بيشتر جلب توجه كرد . سؤال كردند: پروردگارا اين نور سبزى كه شمشير به دست ايستاده نور كيست؟

حضرت حق در پاسخ پيامبر (ص) حالات و آثار وجوديه امام زمان (ع) را بيان فرمودند . بنابراين مى‏توان گفت كه نور امام عصر (ع) در عالم انوار هم متمايز بوده است و اين يكى از امتيازات و خصائص ايشان است .

خصيصه دوم، يكى ديگر از امتيازات و خصايص حضرت بقية‏الله (ع) سير نسبى حضرت است . همانطورى كه مى‏دانيد سادات بعضى منسوب به اميرالمؤمنين هستند . يعنى «علوى‏» اند . عده‏اى نسبشان به امام مجتبى (ع) مى‏رسد و حسنى و طباطبايى‏اند .

عده‏اى نسبشان به امام حسين (ع) مى‏رسد; يعنى «حسينى‏» اند . برخى ديگر نيز سجادى، باقرى، موسوى، رضوى‏اند . اما حضرت بقية‏الله (ع) در اصلاب معصومين بيشترى بوده‏اند . از اميرالمومنين تا امام حسن عسكرى عليهم السلام . و اين سير به اين كيفيت از مختصات حضرت بقية‏الله روحى له الفدا است .

خصيصه سوم، از ديگر ويژگيهاى حضرت بقية‏الله (ع) اين است كه در وقت ولادت آن حضرت دو ملك از طرف حضرت حق نازل شدند و قنداقه حضرت را به آسمان بردند و حضرت حق خطاب به ايشان فرمود: مرحبا به تو اى بنده من كه يارى كننده دين منى و ظاهر كننده امر من و هادى عباد من هستى . قسم خوردام كه به تو اخذ كنم و به تو بيامرزم .

خصيصه چهارم، وارد شده كه: در آسمان چهارم و عالم انوار خانه‏اى است كه به آن «بيت‏الحمد» گويند . در آن خانه نورى است كه از روز تولد حضرت بقية‏الله (ع) تا روز فرج ايشان آن نور خاموش نمى‏شود .

خصيصه پنجم، در شرع مقدس جمع كردن بين اسم و كنيه حضرت نبى اكرم (ص) جايز نيست، مگر در مورد خاتم‏الاوصيا (ص) كه ايشان نامشان نام نبى اكرم (ص) و كنيه‏اش كنيه نبى‏اكرم; يعنى ابوالقاسم است .

خصيصه ششم، در زمان غيبت، نام بردن از آن حضرت به اسمى كه اسم نبى‏اكرم (ص) است، حرام است . البته در اين زمينه بين بزرگان اختلاف است و هشت قول در اينجا وجود دارد; بعضى به عدم جواز به‏طور مطلق بعضى ديگر به جواز به‏طور مطلق و بعضى ديگر هم به تفصيل قائل شده‏اند . البته بزرگان مذهب; مثل شيخ مفيد و شيخ طوسى معتقد به حرمت هستند . اما اينكه منظور از بردن اسم ايشان چيست؟ آيا به لفظ گفتن است; به كتابت نوشتن است; در مجالس خصوصى گفتن است; در زيارات خواندن است‏يا . . . خودش بحث جداگانه‏اى است . در هر حال، معروف اين است كه نام حضرت بقية‏الله، روحى له الفداه، در زمان غيبت احتياطا برده نشود و به جاى آن از القاب و كنيه ايشان - كه حدود 182 لقب و كنيه است - استفاده شود .

خصيصه هفتم، حضرت مهدى (ع) را بعد از تولد - كه توسط پدرشان اذان در گوش ايشان گفته شد و پدر فرمود: فرزندم مطالبى را بيان نما و بيان نمودند - به روح‏القدس سپردند و بعد از چهل روز برگرداندند كه رشد زيادى كرده بودند .

خصيصه هشتم، عدم معاشرت و مصاحبت ايشان با كفار، مشركان، منافقان و فاسقان است . حضرت مهدى (ع) الان 1168 سال دارند4 ولى در اين مدت هيچ‏گونه مجالستى با اين گروه‏ها نداشته و ندارند به خلاف پيامبر (ص) و ساير ائمه (ع) كه بالاجبار با مشركان و منافقان و . . . مجالست داشتند .

خصيصه نهم، بيعت احدى از جباران بر گردن آن حضرت نيست . تمام ائمه معصومين (ع) در زمان جبارى از جباران، بودند و زير فرمان آنها، اما حضرت بقية‏الله (ع) زير فرمان احدى نيستند .

خصيصه دهم، بر بازوى راست‏حضرت بقية‏الله در زمان تولدشان، با خط جلى نوشته شده بود: «جاءالحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقا» و بر بازوى چپ ايشان نوشته شده بود: «بقية‏الله خير لكم ان كنتم مؤمنين‏» . حضرت نبى‏اكرم (ص) در بين دو كتف مهر خاتميت داشتند و حضرت خديجه هم بعد از ديدن آن مهر شيفته حضرت شد و به آن عظمت [مهر نبوت] حاضر شد ملامتها را به جان بخرد و در خدمت آن حضرت باشد . حتى مشركان هم آن مهر را ديده بودند . پس همانطور كه مهر پيامبر اكرم (ص) نشان اين بود كه آن حضرت خاتم الانبياء است، مهر حضرت بقية‏الله هم نشان اين است كه آن حضرت خاتم‏الاوصياست و بعد از ايشان وصى نيست . 5

خصيصه يازدهم، حضرت حق، جل و علا، در روايت معراجيه و غير معراجيه، تمام انبيا را نام برده; مانند موسى، عيسى و . . . ، لكن حضرت نبى‏اكرم (ص) را به لقب ذكر كرده مگر در يك يا دو جاى قرآن; مثلا «يس والقرآن الحكيم‏» ، «ن والقلم‏» ، «يا ايهاالرسول . . . » و . . . - به لقب اسم بردن به خاطر عظمت است - در مورد حضرت بقية‏الله هم همين است . خداوند اين بزرگوار را نيز به اسم نام نبرده، بلكه در قرآن و روايات معراجيه با لقب از ايشان ياد كرده است; مثل «جاءالحق‏» كه اشاره به امام زمان (ع) است‏يا «بقية‏الله‏» كه از القاب ايشان است .

پس به خاطر عظمت‏حضرت ولى‏عصر (ع) مكررا از ايشان به لقب و كنيه نام برده شده و اسم ايشان برده نشده است . به هر حال بحث از امام زمان (ع) مفصل است و چنانكه گفتيم ايشان حدود 45 - 44 خصيصه دارند .

هر امامى در زمان خود مسئوليت عالم وجود، هم از حيث تكوين و هم از حيث تشريع، را به عهده دارد لكن حضرت بقية‏الله موقعى كه مسئوليت تشريعى به عهده ايشان موكول مى‏شود، آثار و علائمى ايجاد مى‏شود كه در دنيا نمونه خواهد بود .

وظايف ما سنگين است . مكررا عرض كرده‏ام - چنان كه بزرگان فرموده‏اند - فرج خيلى نزديك است . البته بايد هر كس را كه براى ظهور وقت تعيين مى‏كند تكذيب كنيد; چون حتى اگر كسى هم زمان ظهور را بداند حق بيان كردن ندارد . مضافا اينكه ما كسى هم نداريم كه بداند . اما ما وظيفه داريم كه انتظار داشته باشيم . . . يكى از وظايف ما دعا كردن براى فرج است . كسى مدتى قبل خدمت‏حضرت تشرف پيدا كرده بود، حضرت فرموده بودند: به دوستان ما بگوييد: چرا شما به فكر ما نيستيد؟ فرج شما و رفع گرفتارى شما در فرج من است . فرج من نزديك شده است از خدا بخواهيد كه بداء حاصل نشود .

بعد از هر نمازى دو دعاى مستجاب داريم - دعا كنيد براى تعجيل فرج . در مكيال‏المكارم مفصلا نوشته كه چه موقع دعا كنيد . اما مثل اينكه تمام اوقات بايد براى فرج آن حضرت دعا كرد، به گونه‏اى كه ارتباط و سيم دائما وصل باشد تا از مزاياى ولايت دائما بهره‏مند شويم .

راجع به كسانى كه به خدمت‏حضرت مشرف شده‏اند در كتابها زياد نوشته‏اند ولى خيلى‏ها را بيخودى نوشته‏اند و تشرف ندارند; چون كسانى كه ملازم حضرت‏اند پنج طايفه‏اند: نجبا، نقبا، اوتاد، رجال‏الغيب و صلحا و هر كدام هم عدد محصورى هستند . در روايات متعدد آمده است كه سى نفر هميشه ملازم حضرت هستند و مجموع اين پنج طايفه هم حدود 500 نفرند و در مواقع اضطرار كه بنده و امثال بنده، التجا به آن حضرت پيدا مى‏كنيم يكى از اينها مى‏آيند و كار ما را اصلاح مى‏كنند و تو گمان مى‏كنى كه امام زمان است . تو مگر ايشان را ديده بودى كه مى‏گويى امام زمان است؟ چون اشخاص يك دفعه با اين ملازمان امام زمان (ع) برخورد مى‏كنند، گمان مى‏كنند امام زمان (ع) را ديده‏اند . هر كس كه تشرف يابد خيلى درجه‏اش بالا مى‏رود; يعنى انوار قديسه ولايت در او منشعب مى‏شود و او را جذب ولايت مى‏كند كه اين براى كسانى مانند شيخ انصارى‏ها، مقدس اردبيلى‏ها و . . . رخ مى‏دهد . حالا هر كسى پيدا شده اين را مى‏گويد . بله، ممكن است‏به هنگام گرفتارى و توسل به آن حضرت، يكى از نقبا كار را حل كرده باشد .