تحوّل و پديدآيى شخصيّت - رابطه جهت گیری مذهبی با عوامل شخصیت نسخه متنی

تحوّل و پديدآيى شخصيّت

در حال حاضر سخن از ارائه مراحل تحوّل شخصيّت بر اساس همگرايى همه نظريه‏ها ممكن نمى‏باشد. لكن با يك ديد نسبتا وسيع و كلى درباره مراحل تحوّل بر اساس حركت‏هاى جديد در نيمه دوم قرن بيستم (1956) به بعد مى‏توان با محور قرار دادن فرايند «تفرّد» يا «متفردسازى» كه متضمن يك حركت مداوم و حالات تغييرپذير و قابل مشاهده استقلال يا وابستگى كنش است، به ارائه مراحلى دست يافت:

1. مرحله پيش تولدى: تفرّد در سطح پايين.

2. مرحله پس تولدى يا آغاز كودكى (سال اول): مقدمات تمايز آزمودنى‏وشى‏ءوتسلط‏حسّى ـ حركتى‏برواقعيات‏برونىِ‏نزديك است.

3. مرحله يادگيرى رمزى (سال اول و دوم): گذار از نخستين هماهنگى‏ها به كنش نمادى كه نمود آن غلبه خود پيروى در ارتباط كلامى است.

4. مرحله درونى كردن (3 تا 6 سالگى): حل تعارض‏هاى ناشى از مشكلات سازماندهى من و جهان آن، تصاحب تصاويرى از واقعيات و توانايى تغيير آن‏ها.

5. مرحله تحوّل اجتماعى و عقلى (6 تا 12 سالگى): كه متمركز بر اكتساب ابزارى است؛ تقويت قدرت من و ارتباط با انواعِ جديدى از اشياء.

6. مرحله پيش نوجوانى و نوجوانى: يافته‏هاى قبلى و استقلال فرد نسبت به آن‏ها دوباره در بوته تجربه قرار مى‏گيرد، و بر اثر تشديد دوباره وابستگى نسبت به اشياء مورد علاقه، مثل موضوع‏هاى جنسى و نمايندگان فرهنگى و فنى آن‏ها، دستخوش تزلزل قرار مى‏گيرد. (34)