بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید در مجموعه قبل اهداف آمريكا از پياده كردن سياست حقوق بشر در جهان و همچنين تشويق شاه به پياده كردن اين سياست در ايران مورد بررسى قرار گرفت. ديديم كه شيطان بزرگ چگونه مى خواست با پياده كردن اين سياست در ايران، براى حكومت شاه، چهره اى مقبول روشنفكران غرب زده، اعم از كسانى كه گردانندگان آن دستگاه بوروكراسى بودند و يا آنهايى كه به ظاهر مخالف دستگاه بودند، بسازد تا با شرايط مناسبترى بتواند به استثمار ملت ستمديده ما بپردازد. ولى پس از چندى نه تنها اجراى اين سياست نتوانست مردم انقلابى و مسلمان يعنى مخالفين واقعى شاه را بفريبد، بلكه افشاى آن چهره شاه و آمريكا را بهتر به مردن نشان داد، و همين امر موجب شد كه تصميم گرفتند مقدارى از قدرت شاه را مابين افراد ديگرى كه مسلماہ آنها نيز مى بايست از عوامل سرسپرده آمريكا باشد، تقسيم كنند. به همين دليل سعى در وارد كردن افرادى كه هيچگونه مخالفتى با منافع آمريكا در ايران نداشتند، در صحنه سياسى اجتماع و معرفى آنها به عنوان چهره هاى طرفدار حقوق مردم، آزادى و... نمودند، كه با توجه به اسلامى بودن انقلاب، عمدتاہ اين افراد از بين افراد به ظاهر مذهبى انتخاب مى شدند و شريف امامى نيز به دنبال همين كيد شيطانى به نخست وزيرى رسيد. و ديديم كه وى نيز نه تنها نتوانست براى شاه و آمريكا كارى انجام دهد، بلكه با جنايت بزرگ رژيم در هفده شهريور، شعله انقلاب فروزانتر شد. اقدامات اصلاحى وى به هيچ وجه نتوانست وقفه اى در حركت توفنده انقلاب فروزانتر شد. اقدامات اصلاحى وى به هيچ وجه نتوانست وقفه اى در حركت توفنده انقلاب ايجاد كند و تنها معدودى غرب باوران ترقى خواه!! را كه شيفته اين آزاديهاى غربى بودند و به هيچ وجه نمى توانستند ارزشهاى اسلامى انقلاب را درك كنند، به خود جذب نمود. آنچه كه در سياست آمريكا تا اين مرحله به چشم مى خورد، اين است كه تا اين مرحله، شيطان بزرگ راه حلهاى نظامى را در برنامه خود قرار نداده بود، بلكه سعى داشت تا آنجا كه ممكن است به روشهاى سياسى حركت انقلاب را متوقف كند به طورى كه در سند شماره 3 كه چهار روز قبل از تشكيل دولت نظامى تهيه شده، مى بينيم كه چگونه شيطان بزرگ نقشه تفاهم بين شاه و رهبران مخالف محافظه كار " چه مذهبى و چه غيرمذهبى " را كشيده و مى گويد كه اين كار هر چه زودتر بايد انجام شود البته براى اينكه نزديكى شاه با اين محافظه كاران قابل قبول باشد، بايد اين كار، انتخاباتى زودرس را به همراه داشت باشد. اين سند همچنين به خواست سياستمداران محافظه كار اشاره اى كرده و مى گويد كه اينها حاضرند در قالب يك سلطنت مطابق با قانون اساسى، به اين شكل كه شاه در قالب يك سلطان دمكرات باقى بماند، وارد دستگاه وى شوند.