وضعیت اسلام در آلمان در گفت و گو با صلاحالدین الجعفراوی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

وضعیت اسلام در آلمان در گفت و گو با صلاحالدین الجعفراوی - نسخه متنی

سعدالسهیمی؛ ترجمه: صالح واصلی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

وضعيت اسلام در آلمان در گفت و گو با صلاح‏الدين الجعفراوى (1)

سعدالسهيمى

ترجمه: صالح واصلى

انديشه تاسيس شوراى اسلامى در آلمان از چه زمانى آغاز گرديد؟

اين فكر از نيمه دهه هشتاد شروع شد; چرا كه چند سازمان اسلامى در آلمان وجود داشت و همگى به نوعى در كشمكش با يكديگر به سر مى‏بردند و در نتيجه، كوششها هدر مى‏رفت. بنابراين شدت اين ضرورت احساس مى‏شد كه شورايى براى تجمع تشكل اين سازمانها ايجاد گردد و طى آن، شوراى مذكور در سال 1989 تشكيل شد و اكنون ده سال از تاسيس شورا مى‏گذرد.

آيا شوراهاى اسلامى ديگرى نيز وجود دارند؟

چند شوراى اسلامى در آلمان وجود دارد كه بزرگترين آن، شوراى اسلامى است كه مربوط به ملت ترك بوده، مورد حمايت‏بسيار تركيه مى‏باشد و رياست آن را نيز حسن اوزوجان بر عهده دارد. بعد از اين شورا، شورايى است كه به رياست اينجانب مى‏باشد و سپس شوراى ديگرى به نام شوراى عالى مسلمانان به رياست دكتر نديم الياس وجود دارد.

آيا سه شوراى مزبور با يكديگر همكارى دارند؟

ما يك يادداشت همكارى با يكديگر به امضا رسانده‏ايم و از آنجا كه اين شوراى همكارى بوجود آمده است و طى آن ديدارها و هماهنگهايى صورت مى‏گيرد، از اين طريق جلو بسيارى از مشكلات گرفته شده است.

درباره سازمانهاى مختلف اسلامى در آلمان و فعاليتهاى آنان چه مى‏دانيد؟

بر اساس آمارهاى غيررسمى، تعداد سازمانهاى اسلامى به حدود 2500 مؤسسه مى‏رسد كه تعداد 700 مؤسسه آن، متعلق به گروه «مايانات‏» وابسته به وزارت اوقاف تركيه است و بدين جهت، بزرگترين تشكيلات محسوب مى‏شوند كه زير نظر اداره مركزى در آنكارا هدايت و نظارت مى‏گردد.

آيا اين سازمانها يك تفكر را دنبال مى‏كنند؟

اختلاف تفكر وجود دارد. تضادهاى فكرى و حزبى نيز كه مساله‏اى بديهى است، بوجود مى‏آيد و اين موضوع، نه تنها آلمان، بلكه تمامى اروپا را فرا گرفته است. علت آن هم اين است كه اكثر اقليتهاى موجود، اقليتهايى مهاجر مى‏باشند كه با خود تعصبات قومى را به همراه دارند. ولى اين موضوع، با محدود شدن نسل گذشته، از ميان خواهد رفت. در شرايط فعلى نيز مشكلاتى را داريم، اما با آمدن نسلهاى آينده، ديگر اين قضايا و اينكه از چه تبارى هستند، وجود نخواهد داشت.

آيا موانعى بر سر راه فعاليت اسلامى در آلمان وجود دارد؟

مهمترين مشكل اين است كه على‏رغم اينكه اسلام پس از مسيحيت، دومين دين در اروپا محسوب مى‏شود و نيز على‏رغم تاكيد منشور امنيت اروپا بر ضرورت حفظ هويت فرهنگى اقليتهاى دينى و عرفى، با اين حال، دين اسلام چه در آلمان و چه در تمامى اروپا، رسما مورد شناسايى قرار نگرفته است. جمعيت مسلمانان آلمان بالغ بر سه ميليون نفر مى‏باشد، اما به رسميت‏شناخته نمى‏شوند، در حالى كه تعداد چهارصد هزار يهودى به رسميت‏شناخته مى‏شود كه اين اقدامى غيرمتمدنانه است. از جمله مشكلات ديگر، ضعف كادرهاى شايسته، همچون اساتيد و ائمه جماعات براى ارتقاى سطح علمى و دينى مسلمانان و عدم وجود امكانات كافى مادى براى افتتاح مدارس مختلف و اداره آنها و ديگر مؤسسات مورد نياز مسلمانان مى‏باشد. همچنين عدم وجود امكانات جايگزين فرهنگى، ورزشى و غيره كه در نهايت موجب گمراه شدن شمار بسيارى از جوانان و ذوب شدن آنها در جامعه مى‏گردد، از مشكلات ديگر مى‏باشد.

آيا شوراى اسلامى براى جلوگيرى از اين مسائل، اقداماتى را انجام مى‏دهد؟

شوراى اسلامى 600 مؤسسه زير پوشش دارد كه هر مؤسسه نيز فعاليت ويژه‏اى انجام مى‏دهد. در واقع فعاليتها عمدتا شامل برگزارى مجالس دينى، بزرگداشت مناسبتهاى اسلامى، برگزارى ميزگرد و سفرهاى فرهنگى مى‏شود.

اين شورا همچنين چهار مورد زير را دنبال مى‏نمايد:

1- توجه و اهتمام به رسانه‏هاى گروهى به علت اهميت موضوع كه از مؤسسات اسلامى خواسته‏ايم از اين مساله استفاده كنند.

2- توجه به پرورش نونهالان در جهان اسلام و در مراكز جوانان مسلمان در اروپا، همچون مؤسسه مسلمان كوچك و تلاش براى بالا بردن سطح فرهنگ اسلامى در ميان آنان.

3- مساله روابط عمومى و برقرارى ارتباط بيشتر با نهادهاى رسمى و مردمى اسلامى و غير اسلامى در اروپا و مجامع اسلامى در جهان اسلام كه اين امر موجبات خوبى را برايمان فراهم كرد و توانستيم از كمك بسيارى از مؤسسات مزبور، براى خدمت‏به هدف اصلى، سودمند شويم.

4- موضوع گفت و گوى مسلمانان و غيرمسلمانان است كه وقت و هزينه بسيارى پيرامون آن صرف مى‏شود، بدون اينكه نتيجه محسوسى داشته باشد. دكتر احمد كمال ابوالمجد اظهار مى‏دارد: گفت و گو مؤثر نخواهد بود، مگر اينكه غرب صادقانه و بطور جدى ما را به رسميت‏بشناسد.

برخى به احزا ب و گروههاى اسلامى ايراد مى‏گيرند و آنها را عامل بروز بعضى از مشكلات در جهان اسلام مى‏دانند. شما با توجه به تجربه حضور خود در آلمان، در اين باره چه مى‏گوييد؟

هر انسانى حق دارد تفكر كند و هر تفكرى حق دارد كه مباحثه نمايد و هر حزبى حق دفاع از انديشه خود را دارد، همچنين هر گروهى مى‏تواند تشكيلات خود را سازماندهى كند، ولى همگى اين مسائل بايستى در سايه قوانين و اصول حاكم بر زندگى ما صورت گيرد. هيچ حزبى حق ترويج‏بى‏بند و بارى را در كشورى كه رعايت مسائل اخلاقى مى‏شود، ندارد. و نيز هيچ گروهى حق ترويج مسائل ضد دينى را در كشورى كه مردمش ديندار هستند، را نخواهد داشت. لازم است كه احزاب و گروهها به دنبال سازندگى باشند نه ايجاد فتنه در ميانه مردم. بايد از كشمكشهاى داخلى و هدر رفتن نيروهاى امت جلوگيرى شود. مگر نمى‏بينيم كه چگونه احزاب در جوامع اروپايى با هم اختلاف نظر دارند و مشاجره مى‏كنند، اما هيچ گونه اقدامى برخلاف منافع ميهن و همبستگى ملت‏خود انجام نمى‏دهند. آيا بايد اين موضوع را از اروپاييانى كه نور علم و چراغ تمدن و پيشرفت را از نياكان ما آموختند، فرا بگيريم يا همچنان اسير اختلافات مذمت‏شده باقى خواهيم ماند.

چه عواملى باعث‏بوجود آمدن جريانهاى تندرو در جهان اسلام شده است؟

فكر مى‏كنم كه اين جريانها ريشه‏دار نبوده، هيچ ارتباطى با جريانهاى ماجراجوى سابق ندارند. علت اصلى در بوجود آمدن اين جريانها نيز بخاطر عدم آشنايى كافى از دين اسلام و درك سطحى از بسيارى از مسائل است كه هر انسانى برحسب هواى نفسش، آن را مى‏خواهد. همچنين علت ديگرى كه برخى آن را در درجه نخست عوامل مى‏دانند، برخورد غلط دستگاههاى رسمى دولتى با اين جريانهاست; چرا كه بجاى برخورد مسالمت‏آميز، با خشونت‏برخورد مى‏كنند. اگر خواهان آن هستيم كه احزاب و گروهها خشونت را كنار بگذارند، از دولتها نيز همين انتظار را داريم; چرا كه تروريسم دولتى از تروريسم فردى خطرناكتر است و همين عامل باعث وخامت‏بيشتر اوضاع و از هم گسيختگى بافت مردمى مى‏گردد.

خشونت نسبت داده شده به اسلام‏گرايان چه تاثيرى بر بيدارى اسلامى خواهد داشت؟

قبل از هر چيز، بايستى به مساله مهمى اشاره كنم و آن اينكه، نبايستى خشونت جارى را به اسلام نسبت دهيم يا با آن مرتبط بدانيم. اسلام از اين مساله بيزار است. اين موضوع مهمى است كه بسيارى از سياستمداران خارجى، همچون كلاوس كنيكل، وزير خارجه (سابق) آلمان، وزير خارجه سوئد، شاهزاده چارلز، وليعهد انگليس، وزير كشور آرژانتين كه طى مصاحبه‏اى دست داشتن مسلمانان در انفجار مركز يهوديان بوينس آيرس را تكذيب نمود، به آن اذعان نمودند. بى‏ترديد، اين اتهامات بر آينده بيدارى اسلامى و نيز ملل اسلامى و دولتهاى آنان تاثير خواهد گذاشت. بنابراين بايستى مجامع رسمى و همچنين ملتها با تلاش و همكارى با يكديگر، در جهت كشف و خنثى ساختن چنين توطئه‏هايى مبادرت ورزند تا اسلام از اين قبيل تهمتها به دور بماند. البته جيره‏خوارانى در ميان مسلمانان وجود دارند كه آب به آسياب دشمن مى‏ريزند.

چه هماهنگى‏هايى ميان دست اندركاران فعاليت اسلامى در اروپا وجود دارد؟

اخيرا كنفرانسى با حضور دست‏اندركاران فعاليت‏هاى اسلامى در اروپا و زير نظر سازمان يونسكو برگزار شد و طى آن، يك استراتژى فرهنگى تعيين گرديد و اينجانب نيز به عنوان هماهنگ‏كننده فعاليت‏سازمان در اروپا انتخاب شدم. كنفرانس مذكور، كنفرانس ثمربخشى بود كه به اميد خدا، آثار خوبى بر آينده اسلام در اروپا خواهد داشت. كارهاى من بيشتر خواهد شد و تلاش بسيارى را در جهت پيشرفت فعاليت اسلامى و فرهنگى در اروپا خواهم نمود.

آيا شوراى اسلامى به استفتائات مسلمانان پاسخ مى‏دهد، بويژه اينكه اختلافاتى نيز ميان چهار مذهب اسلامى وجود دارد؟

ما مجدانه سعى داريم تا در خصوص اختلافات فتوايى، راه‏حلى را بيابيم. بنابراين شورايى متشكل از علماى مختلف ايجاد نموديم تا درباره برخى از استفتائات نظر دهند. از جمله اين علما كه از خارج از اروپا مى‏باشند، شيخ يوسف قرضاوى است.

منبع:

الشرق الاوسط، 29/11/1998.

1) دكتر صلاح‏الدين الجعفراوى، رئيس شوراى اسلامى آلمان


/ 1