شهاب دولت و دين اى كسى كه هست مدام ستاره را ز رواء تو كيك درياچه ز سرخ رويى توفيق تست نزد خرد ز آب روى سخاى تو روزكى چندست ز تست پسته ى سربسته ى سپهر حرون بدان كه موسم آنست مل و جنس مرا عجب مدار كه انديشه منديى دارم زداه ريزه ام آكنده خانه ايست چو گوراگر كرامت و دلسوزيى كنى چه عجب اگر كرامت و دلسوزيى كنى چه عجب
نياز راز تو عيد و سوئال را روزه زمانه را ز سخاى تو ريگ در موزه سپيد كار و سيه كاسه چرخ پيروزه كه آز را بنبشته است آب در كوزه سبك اجابت و نازك شكن چو چلقوزه كه روز چند برآرند رنگ بربوزه به تازه كردن اين كهنه هاى نادوزه همه دو دست به هم برنهاده چون كوزهكه باد عالمت از دوستان دلسوزه كه باد عالمت از دوستان دلسوزه