بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
نشريه دانشكده ادبيات و علوم انساني تبريزـ سال هفتم،شماره1،خرداد 1334
نشريات ترکيه چهل حديث
بقلم دکتر خيامپور اخيراً آقاي دکتر عبدالقادر قرهخان دانشيار ادبيات ترک در دانشگاه استانبول کتاب نفيسي راجع بکتب چهل حديث که بزبان عربي يا فارسي يا ترکي تا کنون نوشته شده است بزبان ترکي تأليف و منتشر نمودهاند ([1]) که بخصوص از لحاظ ارتباطي که با ادبيات ايران دارد مورد توجه ما است و ميخواهيم آنرا در اينجا به خوانندگان محترم نشريه معرفي نمائيم. اين کتاب علاوه بر فهرست و مقدمه در اول کتاب و گرداورهائي از کتب چهل حديث در آخر آن که مجموعاً 73 صفحه ميباشد داراي 364 صفحه است. علاوه بر اينها در آخر کتاب فهرستي از کتب چهل حديث و تاريخچهاي از آن به زبان عربي مندرج است که آن نيز مجموعاً 22 صفحه ميباشد. مؤلف محترم کتاب خود را بر سه بخش تقسيم کردهاند: بخش نخستين- چهل حديث به زبان عربي؛ بخش دوم- چهل حديث به زبان فارسي؛ بخش سوم- چهل حديث به زبان ترکي. اينک خلاصهاي از اين سه بخش: بخش نخستين- چهل حديث به زبان عربي (الاربعون حديثاً) ص 87-47 تا آنجا که معلوم است اولين کتاب اربعين کتاب عبدالله بن مبارک مروزي متوفي در سال 181 هجري است که فقط نامي از آن ميدانيم. در قرن سوم نيز سه کتاب اربعين تأليف شدهاست که از نسخه دو تا از آنها يکي تأليف احمد بن حرب نيسابوري متوفي در 234 و ديگري تأليف محمد بن اسلم طوسي متوفي در 242 اطلاعي نداريم و نسخه سومي هم که تأليف ابو عيسي محمد ترمذي متوفي در 279 باشد فعلا" در دسترس نيست. در قرن چهارم شش کتاب اربعين نوشته شده که نسخه دو تا از آنها موجود است: يکي اربعين حسن بن سفيان نَسَوي متوفي در 303 که يک نسخه خطي آن در مصر است و ديگري اربعين ابوبکر محمد بن الحسين آجرّي (بضمّ جيم) متوفي در 330 که يک نسخه خطي از آن در استانبول در توپ قاپي سرايي در کتابخانه احمد سوم بشماره 357 موجود است. بعد از اربعين آجري در قرن پنجم اربعينهاي زيادي نوشته شده است، مانند اربعين ابوعبدالله ثقفي متوفي در 489 و اربعين ابن و دعان متوفي در494. از کتب اربعين که در اواخر قرن پنجم يا اوايل قرن ششم نوشته شده است يکي تأليف ابوالمعالي عبدالمنعم متوفي در 497 و ديگري تأليف ابوعبدالله محمد عَزّاوي متوفي در 528 است. از اربعينهائي که در قرن ششم نوشته شده است اربعين ابوالفتح طائي متوفي در 555 ([2]) و اربعين ابوبکر محمدبن علي جيّاني متوفي در 563 و اربعين قاسم علي بن حسن بن هبة الله و همچنين« الاربعون البلدانية» تاليف ابوطاهر احمد بن محمد بن سَلَفي متوفي در 575 است. قرن هفتم از لحاظ تأليف کتب اربعين قرن کمال است، زيرا علاوه بر آنکه در اين قرن تقريباً بيست تن به تأليف کتاب اربعين پرداخته و حتي بعضيها مانند شرفالدين ابوالحسن مقدسي متوفي در 611 و شمسالدين محمد بن احمد بطّال يَمَني متوفي در 630 بيک کتاب اکتفا نکرده و دو کتاب تأليف نمودهاند مشهورترين و پراهميت ترين اربعينها در اين قرن بوجود آمده است، و آن اربعين محييالدين ابوزکريا يحيي بن شرف نَوَوي است که در سال 668 آن را به انجام رسانيده است. از تاريخ تأليف اين کتاب هنوز سي سال نگذشته بود که به شرحنويسي آن شروع کردند بطوري که در مدت پنج قرن و نيم تنها در زبان عربي پنجاه شرح براي آن نوشته شد. براي اربعين نووي شرحها و ترجمههائي بفارسي و ترکي نوشته شده و مستشرقين اين کتاب را بهترين نمونه اربعينها شناخته و آن را بزبانهاي عربي ترجمه کرده و حتي بشرح آن نيز کوشيدهاند. بعد از نووي از قرن هشتم تا قرن سيزدهم هجري علاوه بر شرحهائي که بر اربعين نووي نوشته شدهاست تقريباً شصت تن به نوشتن کتاب اربعين پرداختهاند که زمان هر يک از آنان براي ما معلوم است. و اينک جدولي که عده مؤلفين کتب اربعين (به زبان عربي) را در قرون مختلف نشان ميدهد: