على رها در آغازين روزهاى سال 1379ش, كه به اسم سامى اميرمؤمنان على(ع) نامگذارى شده است, شاهد طلوع ستاره اى فروزان در آسمانِ پرستاره مراكز علمى ـ پژوهشى كشور بوديم. گشايش كتاب خانه تخصّصى اميرالمؤمنين(ع) كه با همّتى مردانه, در پناه ساحت قدس عالِم آل محمد, حضرت على بن موسى الرضا(ع) و در شهر مقدس مشهد, رخ برنموده است, موجب انبساط خاطر و ابتهاج بسيار شد. آنچه بيش از همه, بنياد نهادن چنين محلّى را ضرورى مى نمود, فراهم آمدنِ محلّى شايگانْ براى تحقيق و كاوش علمى در كلام, سيره و انديشه امام على(ع) است. بسا پژوهندگان و محقّقانى كه هماره از تخصّصى نبودن محافل علمى و كتاب خانه ها و عدم تجمّع امكانات و ابزارهاى اوّليه تحقيق در يك جا, در رنج بوده اند. بارى, امروزه تخصّصى شدن علوم, حكم به وجوب تعدّد و تخصّص كتاب خانه ها مى كند. ظهور كتاب خانه هايى ويژه, چون كتاب خانه هاى تخصّصى قرآن, حديث, فقه, ادبيات, تاريخ, و عقايد, در حقيقتْ پاسخ هايى كاربردى است به همان نيازهاى پيش گفته. شهر مقدّس مشهد, در تاريخ شيعه, از پيشينه غنيِ حوزوى برخوردار است؛ ليك با اين همه, مدّت هاست كه از فقر وجود مراكز مورد نياز تحقيقى و علمى به رنجورى افتاده است. پديدارى كتاب خانه تخصّصى اميرالمؤمنين(ع) و مؤسّسات علمى ديگرى از اين دست, مى تواند در پُر كردن خلأهاى موجود, مؤثّر افتاده, جرعه اى در كامِ تشنه پژوهندگان اين شهر باشد. لزوم درنگ, بررسى, بازخوانى, پژوهش و كاوش هاى محقّقانه در همه معارف شيعى, بويژه در مسئله امامت, و موضوعاتى چون غدير و ولايت اميرمؤمنان(ع), بيش از پيش احساس مى شود. مَطمح نظر و همّ واحد دست اندر كاران اين كتاب خانه, به دست دادن بسترى نيكو براى خردورزانِ ولايتْ پژوه و فراهم آوردن لوازم و لواحق تحقيق و رؤيت كارهاى انجام شده, و پرهيز از مشابه نگارى هاى انديشه سوز, و در نهايت, نشاندنِ بذرهاى مبارك آموزه هايِ شيعى در دل ها و جان هاى مستعد است. چينش كتاب هاى موجود در اين كتاب خانه ـ كه شمارگان آن در حدود چهار هزار جلد است ـ, به اعتبار موضوعات ذيل است: