لطفا منتظر باشید ...
1. اعجاز
هر پيامبرى كه از جانب خدا مبعوث مى شود از قدرت و نيرويى خارق العاده برخوردار است و با آن قدرت خارق العاده يك يا چند اثر مافوق قدرت بشرى ابراز مى دارد كه نشان دهنده بهره مندى او از آن نيروى خارق العاده الهى است و گواه راستين بودن دعوت او و آسمانى بودن سخن اوست.قرآن كريم آثار خارق العاده اى را كه پيامبران به اذن خدا براى گواهى بر صدق گفتار خود ارائه مى كرده اند «آيت» يعنى نشانه و علامت نبوّت مى خواند و متكلّمين اسلامى از آن نظر كه اين علامت ها عجز و ناتوانى ساير افراد را آشكار مى سازد «معجزه» مى نامند. قرآن كريم نقل مى كند كه مردم هر زمان از پيامبران زمان خويش تقاضاى «آيت» و «معجزه» مى كردند و آن پيامبران به اين تقاضا كه تقاضايى معقول و منطقى بود ـ زيرا از طرف مردمى جوياى حقيقت صورت مى گرفت و بدون آن براى آن مردم راهى به شناخت پيامبرىِ آن پيامبر نبود ـ جواب مثبت مى دادند; ولى اگر تقاضاى معجزات به منظور ديگرى جز جويندگى حقيقت صورت مى گرفت ـ مثلا به صورت «معامله» پيشنهاد مى شد كه اگر فلان كار را بكنى ما در عوضْ دعوت تو را مى پذيريم ـ پيامبران از انجام آن استنكاف مى كردند. قرآن كريم معجزات زيادى براى پيغمبران نقل كرده است از مرده زنده كردن و بيمار لاعلاج را شفا دادن تا در گهواره سخن گفتن و عصا را تبديل به اژدها كردن و از نهان و آينده خبر دادن.
[ 1ـ مجموعه آثار، ج 2، ص 168 ـ 159.
]
