جنبه بشرى - دروس معارف نسخه متنی

جنبه بشرى

پيامبران با همه جنبه هاى خارق العاده اى كه دارند از قبيل معجزه، عصمت از گناه، عصمت از اشتباه، رهبرى بى نظير، سازندگى بى نظير، درگيرى بى نظير با شرك ها، خرافه ها و ستمگرى ها، از جنس بشرند; يعنى همه لوازم بشريّت را دارند: مانند ديگران مى خورند، مى خوابند، راه مى روند، توليد مثل مى كنند و بالأخره مى ميرند; همه نيازهايى كه لازمه بشريّت است در آنها هست. پيامبران مانند ديگران مكلّف و موظّفند و تكاليفى كه به وسيله آنها به مردم ديگر ابلاغ مى شود، شامل خود آنها هم هست; حرام و حلال ها در باره آنها هم هست و احياناً برخى تكاليف شديدتر متوجّه آنها مى شود، آنچنانكه بر رسول اكرم تهجّد يعنى بيدارى آخر شب و نافله شب واجب بود.

پيامبران هرگز خود را از تكاليف استثناء نمى كنند. آنها مانند ديگران و بيش از ديگران از خدا مى ترسند، بيش از ديگران خدا را عبادت مى كنند، نماز مى خوانند، روزه مى گيرند، جهاد مى كنند، زكات مى دهند، به خلق خدا احسان مى كنند، براى زندگى خود و ديگران تلاش مى كنند و در زندگى انگل بر ديگران نمى شوند.

تفاوت پيامبران با ديگر مردمان صرفاً در مسأله وحى و مقدّمات و لوازم وحى است. وحى، پيامبران را از بشريّت خارج نمى سازد، بلكه آنها را نمونه انسان كامل و الگوى ديگران مى سازد; به همين دليل، پيشرو و راهبر ديگران مى شوند.