ملاك امتياز انسان - دروس معارف نسخه متنی

ملاك امتياز انسان

بينش وسيع و گسترده انسان در باره جهان، محصول كوشش جمعى بشر است كه در طىّ قرون و اعصار روى هم انباشته شده و تكامل يافته است. اين بينش كه تحت ضوابط و قواعد و منطق خاص درآمده نام «علم» يافته است. علم به معنى اعمّ ـ يعنى مجموع تفكّرات بشرى در باره جهان كه شامل فلسفه هم مى شود ـ محصول كوشش جمعى بشر است كه نظم خاصّ منطقى يافته است.

گرايش هاى معنوى و والاى بشر، زاده ايمان و اعتقاد و دلبستگى هاى او به برخى حقايق در اين جهان است كه آن حقايق، هم ماوراى فردى است، و هم ماوراى مادّى است. اين گونه ايمان ها و دلبستگى ها به نوبه خود مولود برخى جهان بينى ها و جهان شناسى هاست كه يا از طرف پيامبران الهى به بشر عرضه شده است و يا برخى فلاسفه خواسته اند نوعى تفكّر عرضه نمايند كه ايمانزا و آرمان خيز بوده باشد.

به هر حال، گرايش هاى والا و معنوى و فوق حيوانى انسان آنگاه كه پايه و زيربناى اعتقادى و فكرى پيدا كند نام «ايمان» به خود مى گيرد.

پس نتيجه مى گيريم كه تفاوت عمده و اساسى انسان با جانداران ديگر كه ملاك «انسانيّت» اوست و انسانيّت وابسته به آن است، علم و ايمان است.