بسم الله الرحمن الرحيم { وَلِلّهِ عَلَى النّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَن اِسْتَطاعَ اِلَيْهِ سَبيلاً}. براى پذيرفتن اين دعوت آسمانى كه از تأكيد گونه اى هم خالى نيست، همه ساله ده ها هزار تن از كشور ما و صدها هزار تن از ديگر كشورهاى اسلامى يا غير اسلامىِ جهان، روانه خانه خدا مى شوند. خود را با هواپيما، كشتى و يا اتومبيل به بندر جدّه و مدينة الحاج مى رسانند، تا عمره تمتُّع و حج تمتُّع راانجام دهند. اينان كسانى هستند كه خود را مستطيع مى دانند، و چون استطاعت يافته اند بايد اين فريضه الهى را ادا كنند. حج امانتى الهى و ركنى از اركان اسلام و چهارمين ركن اين دين است. سه ركن پيش از آن، «نماز»، «زكات» و «روزه» است. درباره حج تا آنجا تأكيد شده است كه گفته اند: اگر مسلمانى مستطيع، به مكه نرود و بميرد، شايسته نام مسلمانى نيست و دم مرگ به هر دين كه خواهد بميرد، ترسا يا جهود. و در خبر دعائمُ الاسلام از امام صادق(عليه السلام) است كه اگر مالدارى حج نكند و بميرد، از كسانى است كه خدا درباره او گفته است: «در روز قيامت او را كور بر مى انگيزانيم.»پرسيدند: كور؟ فرمود: آرى كور از راه خير.