مقدمه - شخصیت زن مسلمان در میدان پیکار و مبارزه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شخصیت زن مسلمان در میدان پیکار و مبارزه - نسخه متنی

بنت الهدی صدر؛ ترجمه: احمد صادقی اردستانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مقدمه

19 فروردين، سالروز شهادت بانوي فاضل و مبارز، شهيد «بنت الهدي صدر» و برادر دانشمند و فقيه فرزانه و مجاهد او شهيد آيت اللّه سيدمحمدباقر صدر، به دست دژخيمان بعثي و خونخواران حاكم بر بغداد مي باشد. شهيد بنت الهدي كه آثار قلمي چندي را از خود بر جاي گذاشته است نمونه اي ارزشمند از حضور سازنده و عالمانه يك بانوي مسلمان در جامعه مي باشد. ياد و خاطره تلاشهاي فرهنگي و مبارزاتي و سرانجام شهادت او را با گزينش يكي از مقالات او و انعكاس آن در مجله گرامي مي داريم. اين نوشته، كه از جمله آثار ترجمه شده ايشان است و توسط آقاي صادقي اردستاني به فارسي برگردانده شده، با برخي اصلاحات در دو قسمت تقديم مي شود.

پايه شخصيت زن مسلمان، در اسلام بر اساس شرافت انساني او است، و روي اين حساب است كه زن در اسلام داراي يك كيان مترقي و متعالي مي گردد و همچون مرد مي تواند مراحل تعالي و تكامل خويش را بپيمايد.

آري، زن انسان است، و مالك دارايي و دستاورد خويش است، همچنان كه مسؤول اعمال و رفتار خود نيز خواهد بود.

اما اختلاف و تفاوتي را كه در برخي موارد، ميان وظايف و تكاليف مرد و زن مشاهده مي كنيم، بر اساس نياز طبيعي، اقتضاي فطري و تكويني آنهاست، و از آنجا كه زن در يك سطح عالي انساني همچون مرد قرار دارد، شخصيت درخشان و پر فروغ او متبلور مي گردد و نام نيك و شايسته او بر پيشاني تاريخ نقش مي بندد، همچنان كه هر انسان مستقل و صاحب عقيده اي مي تواند داراي چنين عظمت و رسالت الهي و آسماني گردد.

آري، زن مسلمان، پس از اينكه در طول تاريخ، روزگاري جزو مهملات و ابزار زندگي به حساب مي آمد، امروز ارزش پيروزي و مقام عظيم خويش را دريافته است، و بدين جهت با جهاد و تلاش گسترده اي مي كوشد، كه لياقت و كفايت خويش را بيش از پيش به اثبات رساند، و گرايش جمع زيادي از زنان در صدر اسلام آن، گوياترين دليل است بر اينكه، اسلام براي زن مسلمان يك مكتب حامل خير و صلاح است، و او را براي مقام بلندي مهيا مي سازد. در صفحات تاريخ اسلام هم بارزترين نمونه هاي فضيلت و فداكاري را براي زن مي يابيم، كه زن با دادن خون پدران و فرزندان خويش، همچون مرد نهايت تلاش و پيكار خود را عملي ساخته است.

از اين رو همچنان كه قهرماني و شخصيت مرد مسلمان در دو مرحله و دو كانال فداكاري و
پايه شخصيت زن مسلمان، در اسلام بر اساس شرافت انساني او است.

جهاد و نيز رسالت فكري و دعوت به اسلام، تبلور و تحقق يافته است، زن نيز اين دو رسالت اسلامي را، در مرحله فداكاري، و دعوت فكري لباس عمل پوشانده است، و براي صعود به اين مقام عظيم، همچون يك انسان عمل كرده است، نه يك زن.

در ميدان پيكار

زن در صدر اسلام، در ميدانهاي جنگ و پيكار شركت مي نمود، و شخصيت و قهرماني خويش را در راه عمل به اسلام و اساس انسانيت خويش ظاهر مي ساخت، همان رسالتي را كه اسلام به دوش او گذاشته بود، و حق طبيعي او بود، براي دفاع از كيان اسلام به كار مي برد.

تاريخ زن مسلمان از قهرمانيهاي چشمگير او، و دلاوريهاي عظيم او، در بحرانها و كورانها، بدون سستي و كوتاهي سخن بسيار دارد، و نمونه هاي فراواني را به ما عرضه مي كند.

يكي از اين نمونه ها «نسيبه» دختر «كعب بن عمر انصاري» است. وي بانوي جليل القدر، بلند همت و داراي قلب نيرومند و روح خروشاني بود.

«نسيبه» از كساني است، كه در روزهاي اول طلوع اسلام، به اسلام گراييد، و آنگاه كه
شوهرش «غزية بن عمرو» و فرزندانش «حبيب» و «عبداله» در ركاب پيامبر در جنگ «اُحُدْ» حضور يافتند، اين بانوي بزرگ نيز، با آنان دلاورانه همراه و هم گام بود، و بي امان تلاش و فعاليت داشت، و با عشق فراوان مي جوشيد و مي كوشيد.

تلاشهاي «نسيبه» در ميدان جنگ، بر اساس شرايط آن روز، بسيار مهم و چشمگير بود، چه اينكه پيوسته آب به سربازان مي رساند، مجروحين و تيرخوردگان را، رسيدگي و زخم بندي مي نمود، و نيز بيماران جنگي را مداوا و معالجه مي كرد.

يك روز نسيبه بسان عادت هميشگي، اول ظهر از خيمه خود خارج شد، تا به تشنگان و سربازان مسلمان آب برساند، آنگاه با رسول خدا كه در ميان ياران خويش قرار داشت و پيروزمندانه مي جنگيد برخورد نمود، از آنجا عبور كرد و طبق معمول تشنگان و جراحت ديدگان را سيراب نمود و برگشت، و مشاهده نمود كه پيامبر و ارتش، فتح و پيروزي را به دست آورده اند، اما عمر اين پيروزي چندان طولاني نبود، و بالاخره به خاطر غفلت گروهي از نگهبانان، زمينه براي شبيخون و يورش دشمن و در نتيجه شكست مسلمانان فراهم شد!

/ 5