بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید چه خوب است كه ديدارها، همراه با تحفه و هديه اي باشد، تا لذّت بخش تر و مودّت آميزتر گردد.اصل هديه، جلب محبّت و مودّت مي كند، اگر در ديدارهاي پس از مسافرت و زيارت باشد، چه بهتر و بيشتر!از مولايمان علي(ع) است:«الهديّة تجلبُ المَحبّةَ»(1)هديه، دوستي مي آورد.اين كار، هم بازگشت از سفرها را شيرين مي سازد، هم در يادها زنده نگه مي دارد و خاطره انگيز مي شود. چه بسيار كساني كه خاطره شيرين يك سفر را تنها از رهگذر هديه و سوغاتش در ياد خود نگه داشته اند. عيدي گرفتنهاي دوران كودكي و جوايزي كه دانش آموزان دريافت مي كنند، اغلب جزء شيرين ترين و فراموش نشدني ترين خاطرات زندگي آنهاست.وقتي افراد يك خانواده، چشم به راه بازگشت مسافرشان از «حجّ»، «مشهد»، شهرهاي داخلي يا سفرهاي خارجي باشند، هنگام آمدنش كلمه «سوغات»، شيرين ترين وِردي است كه بر زبانهايشان جاري مي شود و بر خاطرشان مي گذرد. از اين طريق، خانواده نيز خوشحال مي شوند.سوغات آوردن (اگر در حدّ و حدود مناسب و در شأن انسان باشد) سنتي اسلامي است و نشانه آن است كه «مسافر»، در سفر هم به ياد آنها بوده است.مهمّ، اصل هديه و سوغات است، قيمت آن چندان مهمّ نيست. يعني ارزش معنوي و عاطفي هديه جاي توجّه است، نه ارزش مادّي و ريالي آن.گاهي يك شيشه عطر، يك تسبيح و سجّاده، يك كتاب و مجّله، يك دست كفش و لباس، يك كيف و جوراب، يك شيريني و ميوه محلّي از محلّ سفر و ... حلاوتي فراموش نشدني پديد مي آورد.
هديه، هر چه باشد
لازم نيست سفر، حتما طولاني يا به جاهاي دور باشد، تا «هديه» بطلبد!و ضرورت هم ندارد كه سوغات، گرانبها و داراي ارزش مادّي بالا باشد! گفتيم كه خود سوغات و هديه سفر، ارزشي معنوي و اخلاقي دارد، هر چند قيمتش نازل ومقدارش اندك باشد.بشنويم از اسوه اخلاق، حضرت رسول(ص) كه فرمود:«اِذا خَرَجَ اَحَدُكُم اِلي سَفَرٍ ثُمّ قَدِمَ عَلي اَهْلِهِ فَلْيُهْدِهِمْ وَلْيُطْرِفْهُمْ وَلَوْ بِحِجارةٍ»(2)هر گاه يكي از شما به سفر رفت، هنگامي كه به سوي خانه و خانواده اش برمي گردد، حتما برايشان هديه و سوغات آورد، حتّي اگر شده، سنگي باشد! ...روشن است كه هدف آن حضرت، آوردن سنگ نيست، بلكه مي خواهد بفرمايد هديه، هر چند ارزان و ناچيز هم باشد، «موضوعيّت» دارد و خوب است كه مردِ خانه و بزرگ خانواده، دست خالي و بي سوغات به خانواده اش برنگردد.البته اگر سفر، سفري معنوي باشد (مانند حج، عمره، سوريه، مشهد و ...) از مسافر آگاه و مكتبي انتظار مي رود كه رهاوردهاي معنوي از اين سفر براي خانواده و دوستان بياورد و دريافتها، معرفتها، آموختنيهاي سفر را به عنوان يك «ارمغان» براي ديداركنندگانش بازگو كند و آنان را در فضاي معنوي و روحاني مسافرت خويش قرار دهد.متأسّفانه اين گونه تحفه ها بسيار اندك است و زائران ما، كيف و چمدان خويش را از هر چيز پر مي كنند، جز خاطراتِ معنوي و رهاوردهاي روحي و تربيتي؛ مگر كساني انگشت شمار، كه خداوند بر شمارشان بيفزايد.
لطفا منتظر باشید ...
