30. بنده حلقه به گوش ار ننوازي برود لطف کن
لطف، که بيگانه شود حلقه به گوش [83]
لطف، که بيگانه شود حلقه به گوش [83]
لطف، که بيگانه شود حلقه به گوش [83]
31. ز بخت رويترشي کرده پيش يار عزيز
به حاجتي که روي تازه روي و خندانرو
فرو نبندد کار گشاده پيشاني [85]
مرو که عيش برو نيز تلخ گرداني
فرو نبندد کار گشاده پيشاني [85]
فرو نبندد کار گشاده پيشاني [85]
32.گاه بود کز حکيم روشن راي
گاه باشد که کودکي نادان
به غلط بر هدف زند تيري [87]
برنيايد درست تدبيري
به غلط بر هدف زند تيري [87]
به غلط بر هدف زند تيري [87]
33. تميز بايد و تدبير عقل، وانگه ملک
که ملک دولت نادان سلاح جنگ خداست [89]
که ملک دولت نادان سلاح جنگ خداست [89]
که ملک دولت نادان سلاح جنگ خداست [89]
34. خاصان حق هميشه بليّت کشيدهاند
هم بيشتر عنايت و هم بيشتر عنا [91]
هم بيشتر عنايت و هم بيشتر عنا [91]
هم بيشتر عنايت و هم بيشتر عنا [91]
35. داروي تربيت از پير طريقت بستان
کادمي را بتر از علت ناداني نيست [93]
کادمي را بتر از علت ناداني نيست [93]
کادمي را بتر از علت ناداني نيست [93]
36. غنيمت شمارند مردان دعا
که جوشن بود پيش تير بلا [96]
که جوشن بود پيش تير بلا [96]
که جوشن بود پيش تير بلا [96]
37. نه سرود توان گفت نه خورشيد نه ماه
هرکس به رهي مي رود اندر طلبت
گر ره به تو بودي نَبُدي اين همه راه
آه از تو که در وصف نمي آيي آه
گر ره به تو بودي نَبُدي اين همه راه
گر ره به تو بودي نَبُدي اين همه راه
نه بر اوج ذاتش پَرَد مرغِ وَهم
نه ادراک در کنه ذاتش رسد
جهان متّفق بر الهيّتش
خرد مانده در کُنهِ ماهيّتش[99]
نه در ذيل وصفش رسد دست فهم
نه فکرت به غور صفاتش رسد
خرد مانده در کُنهِ ماهيّتش[99]
خرد مانده در کُنهِ ماهيّتش[99]
[83] . کليات سعدي، ص86 [84] . شرح عبدالوهاب، ص11؛ و مضمون آن در غرر، ج1، صص329و 330و 336. [85] . کليات سعدي، ص151. [86] . شرح عبدالوهاب علي المأة کلمه، ص20. [87] . کليات سعدي، ص151. [88] . شرح غررالحکم خوانساري، ج4، ص79. [89] . کليات سعدي، ص203. [90] . نهج البلاغه فيض الاسلام، ص996. [91] . کليات سعدي، مقدّمه عباس اقبال، بخش قصايد فارسي، ص2. [92] . احياء علوم الدين، ج4، ص153. [93] . مواعظ، ص10. [94] .مأة کلمة، ص4. [95] . غرر الحکم، ج2، ص841. [96] . بوستان، ص192. [97] . عدّة الدعي، ص5؛ اصولي کافي، ج2، باب اِنَّ الدعاءِ سلاح المؤمن. [98] . الجامع الصغير، ج2، ص17. [99] . کليّات سعدي، ص 217 ـ 218. [100] . اصول کافي، ج1، باب جوامع التوحيد، حديث 8.