بازسازی و رسالت حوزه و دانشگاه نسخه متنی

[حوزه] و[ دانشگاه] دو مقدمه پر كلام كه نظريه پردازانش بسيار و مجريان و عاملان آن چون در گاهوار ناياب !

مصلحان در تب و تاب اين دو مقام همواره در خان اول دلگير و درگير مانده اند و دراين گذرگاه چه اميدها كه ناشكفته مانده و چه شكوفه ها كه دستخوش تاراج خزان گشته است !.

اين تاريخ افسوس جوانه اميد و نشاط را مى خشكاند!

آن مقام قديم در سنتهاى كهن مقيم واين پديده جديد شاخه اى رسته و برخاسته از تمدن بيگانه بى هيچ الفت و علاقه با تمدن خودى !.

آن يك روييده از متن فرهنگ و باليده با حال و هواى ما ولى به دور مانده از هرس و باغبانى واين ديگرى لقمه اى در خوراشتهايى كاذب است .

اين تباين و دوگانگى در بنياد هميشه عامل افتراقهاى بسيار در كنش و منش حوزه و دانشگاه و برخاستگان از آن دو بوده و آن دو را در صحنه تعامل و بازسازى نظام

اجتماعى خود از همكارى و هماهنگى و كارآيى لازم بازداشته است .

همين امر همواره مصلحان را به انديشيدن درباره بازسازى حوزه و دانشگاه به منظورايجاد وحدت و كارآيى و هماهنگى ميان آن دو واداشته و على رغم عدم دست يابى به توفيق شايان دراين زمينه ضرورت زمان موضع ديگرى را تحت عنوان[ نقش حوزه و دانشگاه در بازسازى] مطرح مى كند.

ناكامى در زمينه بازسازى حوزه و دانشگاه هرگز نمى تواند مانع از بررسى نقش آن دو دربازسازى جامعه باشد. همچنان كه پرداختن به موضوع دوم به معناى بى نيازى آن دو مقام از بازسازى درونى نيست . ولى از آنجا كه اين موضوع بارها به تفصيل مورد بحث و بررسى قرار گرفته لازم مى دانيم كه دراين مقال به مباحثى در راستاى نقش حوزه و دانشگاه در بازسازى اجتماعى بپردازيم . زيرا در شرايط داخلى پايان جنگ و آغاز سياستهاى بازسازى و برنامه ريزى و در جهان بيرونى تصاعد مداوم علمى و صنعتى و همسويى را همراهى قدرتهاى بزرگ جهانى از مهمترين حوادثنداين نكات براى دو نهاد آموزشى اصلى كشور مسئوليت سازند.

اجراى سياست بازسازى و رشد تكنيك و توليد در شرايط داخلى جز با همگامى اين دو نهاد آموزشى در سياست بازسازى ميسر نيست و دراين راستا به بازسازى خويش سخت محتاجند.

اشاره اى كوتاه به نقش دو نهاددر مقطع حاضر اين دعوى را مبرهن مى كند.

دانشگاه در سياست بازسازى :اين عنوان چندان توضيحى نمى طلبد. بى ترديد دانشگاه در تربيت و ساخت كادر متخصص پشتوانه تحقيق و تتبع در تامين كادرهاى اصلى ساختارادارى كشور و ... نقشى واضح را بر عهده دارند.

توفيق بازسازى در گروه انجام اين وظايف از سوى دانشگاههاست .اگر اين كارها عرضه نشود و يا ناقص وابتر از آن مبدا صادر شوند سياست توسعه و رشد عقيم

مى ماند نمى توان به ميوه چشمداشت واز درخت و ريشه غافل ماند. دانشگاهها در سياست توسعه و رشد چنين نقشى را بر عهده دارند و آن خواست جز دراين زمينه دراختيار قرار نگيرد و طالبان آن دراين زمينه بايستى به فكر آن مقصود برآيند.

حوزه ها و سياست بازسازى : در برنامه ريزى توسعه نقش مشخصى در اختيار حوزه ها قرار نگرفته است اما بازسازى موفق دراين اقاليم جز با نقش دادن به حوزه ها و روحانيت ميسر نخواهد بود. در تغيير فرهنگ رخوت به فرهنگ كار و همت حوزه ها نقشى اساسى را بر عهده دارند. در تبديل زاويه آموزش آموزش و تقديس علوم و فنون حوزه ها يارى رسان سياست توسعه مى توانند باشند. در هميارى دولت در سياست تنظيم جمعيت گزينش اشتغال فرهنگ تعاون و دهها مساله ديگر حوزه ها دخيلند .

برنامه ريزى توسعه در خط سير عدالت اجتماعى نيازمند به پشتيبانى فقاهتى است و جز بااين تكيه گاه امكان بسيارى از سياستها غير ميسر مى ماند.