لطفا منتظر باشید ...
آفات اخلاص
خلاص درختى است كه ميكربهاى خطرناكى در كمين اوست و عدم آشنايى با آنها به ريشه و شاخه و مالاز به آثار و ثمرات آن آسيب جبران ناپذيرى خواهد زد.اين آفتها ممكن است پيش از آغاز عمل و يا در حين انجام آن و يا پس از پايان كار خود را نشان دهند.1- آفت قبل از عمل :
روشن است كه اگرانگيزه انسان در آغاز يك عمل نماياندن آن به ديگران (رياء) و يا فهماندن آن به آنان (سمعه ) بوده باشد اين عمل آفت زده است و در نتيجه زمينه رشد و شكوفاهيى آن از بين خواهد رفت ازاينروست كه در روايات و معارف دينى از رياء بعنوان يك خطر كه همرديف شرك است ياد شده است .پيامبراسلام فرمود:ان اخوف مااخاف عليكم الشرك الاصغر قالوا: و ماالشرك الاصغر يا رسول الله قال : هوالرياء يقول الله تعالى يوم القيامه اذا جازى العباد باعمالهم اذهبواالى ابذين كنتم تراوون فى الدنيا فانظروا هل تجدون عندهم الجزاء 25 .از شرك كوچك بر پيروانم بسيار بيمناكم . سوال شد: شرك اصغر چيست ؟ فرمود: رياء و خودنمايى . خداوند در روز پاداش اعمال به رياكاران گويد: برويد پاداش خويش رااز كسانى كه براى آنان عملتان راانجام داده ايد پاداش گيريد...اصولاانگيزه و هدف انسان از عمل ريايى يكى ازاين اموراست :ممكن است يكى ازامور ترس از نكوهش ديگران باشد. براى اين كه او را سرزنش نكنند عملى راانجام مى دهد تا ذهنيت مردم را نسبت به خويش عوض كند ليكن انسانى كه قدم در وادى اخلاص نهاده است همواره خود را شامل اين آيه مى داند كه:[ ان الله يدافع عن الذين آمنوا] 26 . خدا مدافع مومنان است . و لذا فرد مخلص در راه هدفش از هيچ ملامتى نمى هراسد[ ولايخافون لومه لائم] 27 و ممكن است عمل ريايى بخاطر عشق به ستايش و تعريف از ناحيه ديگران باشد كه اين نيز آفتى است مهلك و دردناك .امام صادق[ ع] فرمود:الرجل يعمل شيئا من الثواب لايطلب به وجه الله انما يطلب تزكيه الناس يشتهى ان يسمع به الناس فهوالذى اشرك بعباده ربه .كسى كه عمل نيكى را بخاطر تعريف و توصيف ديگران انجام دهد بى شك در آن عمل و عبادتش مشرك است .ولى انسان مخلص به فكرانجام وظيفه است و خداوند هم وعده داده است كه به انسانهاى مومن و مخلص موقعيت و محبت مردمى واجتماعى عنايت كند:[ سيجعل لهم الرحمن ودا] شايد هم در نظر برخى از مردم طمع و چشم داشت به آنچه ديگران دارند واو ندارد باعث رياء آنها مى شود كه دراين زمينه قرآن هشدار مى دهد:مالكم لاترجون لله وقارا29 .چرا توجه به خدا و عظمت و بزرگى آن نداريد و چراارزش و بهاء را به خدا نمى دهيد.
