در اين روز، سنه 232، بقول ((كفعمى )) و ((فيض )) ولادت حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام واقع شده و مشهور هشتم و دهم است .
روز : 5
در اين روز، سنه 248، ((منتصر بالله )) خليفه عباسى وفات كرد. ((مسعودى )) گفته كه ((منتصر)) مردى عطوف و رؤ ف بر اهل بيت و رسولخدا(ص ) و آل على عليه السلام بود و بعكس پدرش ((متوكل )) بود در حالات خود، و با ((آل ابوطالب )) احسان ميكرد و بهيچوجه متعرض ايشان نميگشت و مانع نشد احدى را از زيارت قبر حسين عليه السلام و امر كرد ((فدك )) را باولاد امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام رد كنند و اوقاف ((آل ابواطالب )) را اطلاق نمايند و كسى متعرض شيعيان على نشود و از براى علويين و علويات ((مدينه )) اموالى فرستاد كه بر ايشان بخش كنند.
روز : 6
در اين روز، سنه 125، ((هشام بن عبدالملك مروان )) بسن پنجاه و سه در ((رصافه قنسرين )) وفات كرد. مدت سلطنتش قريب بيست سال بوده و او مردى احول و غليظ و بد خو و موصوف بحرص و بخل بوده و آنچه از اموال در خزينه جمع آورد هيچيك از خلفاى سابقين بر اندوخته نكرده بوند و چون وفات كرد، ((وليد بن يزيد)) طريق احتياط پيش داست و از مالهاى اندوخته او صرف كفن و دفن او ننمود، بلكه از قرض و عاريه او را تجهيز كرد و در ((اخبارالدول )) است كه ما بين ((هشام )) و ((وليد)) منافرت بود، لاجرم پس از مرگ ((هشام ))، ((وليد)) او را غسل نداد و كفن نكرد و بعنوان احتياط تا آنكه جيفه او گنديد و ((هشام )) مردى با تدبير و سياس بوده .گويند كه از بنى اميه سه نفر در امور سياسى ، بى نظير بودند: ((معاوية بن ابى سفيان )) و ((عبدالملك مروان )) و ((هشام )) و از بنى عباس ((منصور دوانيقى )) در امور سياسى تقليد ((هشام )) ميكرد و زمانى سخت تر از زمان او بر رعيت نگذشت .و در اين روز، سنه 816، وفات كرد در ((شيراز))، ((شريف الدين على بن محمد الحسينى الجرجانى الاسترآبادى )) مشهور به ((مير سيد شريف )) فاضل معروف ، صاحب شرح مواقف قاضى عضد و تعليقات بر شمسيه و بر مطول و غيره معاصر ((سعدالدين تفتازانى )) و تمليذ ((قطب الدين رازى )) بوده و در مذهب او اختلاف است ، اكثر علماء شيعه او را سنى ميدانند و ((قاضى نورالله )) او را حكماء و علماء مذهب شيعه شمرده و استشهاذ كرده و بتصريح تلميذ او ((سيد محمد نوربخش )) و تنصيص ((شيخ محمد بن ابى جمهور احسائى )) و گفته : ((به ما هتاب چه حاجت شب تجلى را)) ولكن فرزند او ((سيد شمس الدين محمد)) شيعى امامى است و فرزندش ((ميرزا محمد على ))معروف به ((ميرزا مخدوم شريفى )) سنى بلكه ناصبى است و او است كه ((سلطان شاه اسماعيل ثانى )) را، سنى كرد و كتاب هم در رد شيعه نوشته موسوم به ((نواقص الروافض )) و ((قاضى نورالله )) نورالله مرقده ، ردى بر آن نوشته ، مسمى به ((مصائب النواصب )) و پسر ميرزا مخدوم ، ابوالفتح شريفى ، صاحب آيات الاحكام شيعه و امامى و مصداق : (( يخرج الحى من الميت )) ، چنانچه پدرش مصداق : (( يخرج الميت من الحى )) است .
لطفا منتظر باشید ...
