حضرت رسول (ص ) هجرت فرمود از مكه معظمه بسوى مدينه و در آن شب در غار ((ثور)) پنهان شد و حضرت اميرالمومنين (ع ) جان شريف خود را فداى جان مقدس برادر و پسر عم خود، حضرت رسول (ص )، نموده و در فراش آنحضرت خوابيده از شمشيرهاى قبايل مشركين پروا نكرد و فضل خود و مواسات و برادرى را بر جميع عالم ظاهر گردانيد و شرافت دنيا و آخرت را خريد و حق تعالى با ملائكه سموات بآنحضرت مباهات نمود و آيه كريمه :(( و من الناس من يشرى نفسه ابتغاء مرضات الله ))در شان او نازل شد.چون حق تعالى آن دو جان كليد مقدس را از كليد كافران ، حفظ كرد، گفته اند كه روزش را كه روز اول ماه است ، مستحب است كه براى شكر سلامتى رسولخدا(ص ) و اميرالمومنين (ع ) روزه بدارند و هر چند، علماء در اينروز، زيارت ذكر نكرده اند، اما زيارت اين دو بزرگوار در اينروز، مناسب است و سيد در ((اقبال )) براى اينروز، دعائى نقل فرموده است .در اين روز، بقول ((شيخ )) و ((كفعمى ))، حضرت عسكرى (ع ) وفات كرده و مشهور هشتم و لكن و در چنين روز، اول مرض آنحضرت بوده .در اين روز، سنه 258، ((معتمد عباسى )) برادر خود ((موفق )) را با ((مفلح )) به ((بصره )) فرستاد بجهت محاربه با ((صاحب زنج )) و در آنواقعه ، ((مفلح )) كشته گشت و ((موفق )) نيز از محاربه دست كشيد و گذشت تا ماه صفر، سنه 267، كه باز ((موفق )) بجنگ ((صاحب زنج )) بيرون و در ((بصره )) با او جنگ كرد، تا او را بكشت و مدت ايام تسلط قهر ((صاحب زنج )) چهارده سال و چهارده ماه بوده و در اين مدت قليل بسيار از مردم را بكشت و بر زن و طفل ، رحم نميكرد و ايشان را بقتل ميرسانيد و خانه هاى بسيار، خراب كرد و آتش زد و مردم در حق مقتويلن او، بر دو نوعند: مكثر و مقلل . مكثر گفته اند كه جز ((عالم الغيوب )) نداند عدد آن كسانى را كه صاحب زنج از بلاد و امصار و قرى بكشت ، چه از كثرت بمرتبه ايست كه ممكن نيست در شمار آيد. مقلل گفته اند كه فانى كرد از مردم پانصد هزار نفس و كلام هر دو فرقه ، مبتنى بر ظن و حدس است .
لطفا منتظر باشید ...
