بستاني در دائرة المعارف کتاب جفر و جامعه را به علي (ع) نسبت داده است و از ابن طلحه نقل کرده است که جفر و جامعه دو کتاب جليلي است که يکي را امام علي بالاي منبر کوفه در خطبه ذکر فرمود و ديگري کتابي است که پيامبر اکرم بصورت مخفي به علي (ع) و اولاد او دستور داد که تدوينش نمايند."8 علاوه بر کتابهاي علي (ع) مصحف فاطمه (ع) داراي امثال و حکم و مواعظ و سخنان عبرت آميز و اخبار بوده است و سيوطي در تدريب الراوي نقل نموده است که امام حسن (ع) در نوشتن حديث با منبع و جلوگيري خليفه مخالفت نمود. در هر صورت از روش اهل بيت در تاليف معلوم و آشکار است علاوه بر اهل بيت بزرگان شيعه مانند سلمان، ابوذر، ابورافع، عبدالله بن ابي ـ اصبغ بن نباته و ديگران از امام علي (ع) پيروي نموده و به تاليف مشغول شده اند و رشته کار را به دست آيندگان دادند و در نتيجه تأليف و مولفين زياد شدند تا در عصر امام پنجم و ششم که عصر نهضت علمي بايد ناميد به قدري مردم به علم و تاليف اقبال و توجه نمودند که اسامي مولفين و کتابها خارج از حد احصاء است که کتابهاي نجاشي، شيخ طوسي منتهي المقال و در عصر اخير کتاب گرانقدر "الذريعه الي تصانيف الشيعه " مي تواند نموداري بس کوچک از آن حرکت عظيم علمي و تاليفي باشد.
افسانه عدم ضبط حديث
با توجه به حقايق بالا و با توجه به منطق عقل و دانش و با توجه به روح کلي فضيلت خواهي و دانش دوستي اسلام معلوم مي گردد که افسانه نهي از نوشتن حديث از روايات و احاديثي است که پس از دوران پيامبر اکرم (ص) ساخته شده است و هرگز نمي تواند ارزش و معيار الهي داشته باشد چون اسلامي که در مورد وام دادن مسلماني به مسلمان ديگر مفصل ترين آيات را دارد که آنرا بنويسند و امضاء کنند آيا چنين اسلامي اجازه ميدهد که سخنان و احاديث رسول خدا که همگي در اعتبار و ارزش هم سنگ قرآن و قرين وحي است و ميتواند مشعل فروزان و روشنگري در تفسير آيات باشد نهي و جلوگيري بعمل آورد؟ آيا احاديث پيامبر اکرم (ص) که همگي وحي الهي است به اندازه چند دينار وام ارزش و اعتبار ندارد که ضبط و ثبت گردد؟ بعيد به نظر نمي رسد شايد اين نوع مطالب مربوط به جلوگيري از ضبط حديث، توطئه اي از سوي توطئه گران سياسي باشد که اهميت و ارزش انبوه کار گردآورندگان حديث و حاملان علوم رسالت بي ارزش يا کم اعتبار جلوه دهند؟ و شايد اهداف حفظ و صيانت قرآن را نيز داشته باشد ولي اين جلوگيري چرا در مورد ادبيات و اشعار و چکامه ها و نبردها و مغازي نبوده است فقط در مورد حديث چرا؟ از سوي ديگر قرآن بوسيله حافظه هاي قوي و نيرومند و با نگارش و ضبط کامل آن چنان مضبوط بود که احدي نميتوانست چيزي بر آن افزوده يا کم نمايد و مسلمانان هميشه در جريان امر بودند. حقيقت دارد که خليفه دوم طي بخشنامه اي از نوشتن احاديث جلوگيري بعمل آورد و چه آثار زيانبار و لطمه هاي بيشماري از اين راه بر فرهنگ غني و ميراث الهي وارد آمد و اين بخشنامه تا مدتي حکومت داشت تا آنکه آثار سوء آن با راي العين محسوس و مشاهده گرديد سرانجام عمر بن عبدالعزيز به ابي بکر بن حزم يکي از علماي بزرگ مدينه نوشت " انظر ما کان من حديث رسول الله فاکتبه فاني خفت دروس العلم و ذهاب العلماء " احاديث پيامبر را مورد توجه قرار دهيد و آنچه را صحيح مي دانند بنويسند من از نابودي علم و دانشمندان آن خائف هستم.10
لطفا منتظر باشید ...
