لطفا منتظر باشید ...
پنج درخواست پيامبر از خداوند
روايت ديگر، روايت 'خوارزمى حنفى' است كه اين هم از نويسندگان سنى است. كتابى دارد در مناقب، او اين روايت را نقل مى كند كه پيغمبر به اميرالمؤمنين فرمودند:'من از خداى متعال پنج چيز در رابطه با تو خواسته ام و خداوند هر پنج چيز را به من داده است. اول اين است كه خواستم در قيامت وقتى محشور مى شوم و از خاك برمى خيزم، تو در كنارم باشى. دوم اينكه در هنگامى كه اعمال خلايق را در ميزان الهى مى سنجند كه اين ميزان در قرآن اسمش آمده است، تو هم در كنار من باشى. سوم اينكه از خدا خواستم آن علم و لوائى را كه بزرگترين علم و لواى الهى در روز قيامت است و روى آن نوشته است كسانى كه به بهشت يم روند و در زير هر علمى عده اى از خلايق جمع شده اند. كسانيكه به بهشت سرافراز و كامياب شدند و خلايق زير اين علم جمع هستند پيغمبر طبق اين روايت به اميرالمؤمنين مى فرمايد كه از خدا خواستند كه اين پرچم را در قيامت خدا به دست تو بسپارد. و اين را خداوند قبول فرمود. از خدا خواستم كه در روز قيامت ساقى حوض كوثر، تو باشى. خدا اين را قبول كرد و از خدا خواستم كه در قيامت پيشرو امت من به بهشت، تو باشى. تو جلو و امت من پشت سر تو به طرف بهشت و اين را هم خدا قبول كرد.'
پيغمبر از اين كه اين مقامات معنوى را به على بن ابى طالب "ع" داده است، خدا را سپاسگزارى مى كند. واقعا هيچ مقامى به بلندى اين مقام نيست.
يك روايت ديگر هست كه اين روايت را مى گويند از اسناد متواترى روايت شده است، يعنى همه روايت كرده اند. البته من از بحارالانوار نقل مى كنم، از ابوهريره عن ابى 'معاذ بن جبل' كه او از پيغمبر نقل مى كند كه پيغمبر فرمود: 'نگاه كردن به على ابن ابى طالب عبادت است.' چرا چون يك عنصر معنوى است، چون يك بنده خالص خداست، چون نگاه به او، انسان را به خدا نزديك مى كند. چون او معنوى است لذا نگاه كردن به او كه مظاهر عبوديت در مقابل پروردگار نوعى عبوديت است. بعد مرحوم علامه عالى مجلسى رضوان الله تعالى عليه نقل مى كند از 'ابن اثير' در النهايه كه او اين حديث را نقل كرده، بعد بيان كرده كه چرا نگاه كردن به على بن ابى طالب عبادت است، مى گويد او اينطور گفته است كه وقتى على بن ابى طالب در مقابل مردم ظاهر مى شد، مردم او را كه مى ديدند مى گفتند چقدر اين جوان شريف است، چقدر كريم و بزگوار است. چقدر دانشمند است، چقدر شجاع است. خلاصه اين را ابن اثير مى گويد، وقتى كه به على بن ابى طالب نگاه مى كردند آنقدر صفات او برجسته بود، مكرر در مكرر ذكر خدا مى كردند، از اين جهت نگاه كردن به او عبادت است. مجلسى قبول ندارند اين بيان را، مى گويند اين آقا خواسته يك فضيلت را از على بن ابى طالب سلب كند كه خود نگاه كردند به او به خاطر خود على بن ابى طالب عبادت باشد. اين را خواست سلب كند چند فضيلت ديگر را براى على بن ابى طالب اثبات كرد.
جمهورى اسلامى، هشتم فروردين 1371، شماره 3709، ص 14
