تواضع بدون ضعف و اقتدار بدون كبر - رفتار علوی نسخه متنی

تواضع بدون ضعف و اقتدار بدون كبر

در دوران حكومت، تواضعِ بدون ضعف و اقتدارِ بدون تكبر، از خصوصيات اميرالمؤمنين است. در همان حالى كه با متخلف، با منحرف، با آن كسى كه مورد حدّ الهى است و با دشمن در ميدانهاى خود در نهايت قاطعيت عمل مى كند، در عين حال براى خود براى آن منِ شومى كه در هر وجودى سربرآورد، او را ضايع و بيچاره خواهد كرد هيچ جايى در وجود على "عليه الصلاة والسلام" نيست؛ هرچه هست، هضم در اراده ى الهى است! عبد و بنده ى خداست.

بزرگترين تعريف براى يك انسان در معيارهاى الهى و اسلامى عبوديت خداست. اشهد انّ محمداً عبده و رسوله؛ 'رسول' را بعد از 'عبد' ذكر مى كند. اميرالمؤمنين، اين است. معناى ولايت در اصطلاح و استعمال اسلامى، اين است؛ يعنى حكومتى كه در آن، اقتدارِ حاكميت هست، ولى خودخواهىِ سلطنت نيست، جزم و عزم قاطع هست كه 'فاذا عزمت فتوكل على الله' اما استبداد به راءى نيست.

كسانى كه با حكومت و با ولايت اسلامى، دشمنى مى كنند، از اين چيزها مى ترسند؛ با اسلامش بدند! اسم ولايت را حمل كردن بر چيزهايى كه يا ناشى از بى اطلاعى و بى سوادى و كج فهمى است، يا ناشى از غرض و عناد است!

ولايت، يعنى حكومتى كه در آن در عين وجود اقتدار، در عين وجود عزت يك حاكم و جزم و عزم و تصميم قاطع يك حاكم، هيچ نشانه يى از استبداد و خودخواهى و خود راءيى و زياده طلبى و براى خود طلبى و اينها نيست. اين، آن نشانه ى اصلى براى اين حكومت است.

عيد سعيد غدير، 16/ 1/ 1378

اقتدار، مظلوميت و پيروزى

آنچه كه امروز در مورد اين بزرگوار عرض مى كنيم، اين است كه در شخصيت و زندگى و شهادت اين بزرگوار، سه عنصر كه ظاهراً با يكديگر خيلى هم سازگارى ندارند جمع شده است. اين سه عنصر عبارت است از: اقتدار، مظلوميت و پيروزى.