اميرالمؤمنين در قله قرار دارد و ما بايد در جهت او حركت كنيم
يك نفر مى گويد، ديدم در جايى در يكى از جنگها يا يكى از مسافرتها حضرت خوابيده، و چون هوا هم سرد بوده، زير قطيفه ى نازكى مى لرزد؛ 'يرعد'. آمدم گفتم يا اميرالمؤمنين! چرا شما مى لرزيد؟ هواى به اين سردى، چيزى رويتان بيندازيد. فرمود كه من دوست نمى دارم از اموال شما چيزى بردارم؛ همين قطيفه را با خودم از مدينه آورده ام و مايل نيستم كه چيزى از اموال شما را استفاده كنم. اين، وضع اميرالمؤمنين است. او سر قله قرار دارد و حال آن كه ما چهار، پنج هزار پا از آن قله پايينتر هستيم. ما بايد بالاخره در جهت او حركت كنيم؛ اين درس اميرالمؤمنين به ماست. خلاصه اين كه هرچه ما بخواهيم ابعاد زندگى اين بزرگوار را دنبال بكنيم، همين طور آموزنده و درس دهنده است. سخنرانى در جمع مردم، 26/ 11/ 1370
مجموعه دستگاه مديريت كشور بايد علوى باشد
البته آقايان و بخصوص مسؤولان، اين نكته را توجه داشته باشند كه اگر ما بر نقش مديريت و سرپرستى در جامعه ى اسلامى تكيه مى كنيم و آن را تعيين كننده معرفى مى نماييم، با يك گزينش، قضيه تمام نمى شود. اين طور نيست كه يك شخص، در راءس برگزيده بشود و شرايط لازم را داشته باشد، بعد ديگر همه چيز به خودى خود، حل خواهد شد. تاءثير مديران بالا در سرنوشت جامعه هم تا حدود زيادى از اين جهت است كه مدير برتر و بالاتر، اين قدرت را دارد كه دستها و ايادى چرخاننده ى چرخهاى كشور را سالم انتخاب بكند. يعنى سلامت آنها، جزو سلامت دستگاه حكومت است.وقتى اميرالمؤمنين علىّبن ابى طالب "عليه الصّلاة والسّلام" در راءس حكومت قرار مى گيرد، تمام شاخه هاى مديريت در جامعه، به طرف صلاح حركت مى كند؛ به طورى كه اگر يك گوشه از مجموعه ى اين دستگاه مديريت، ناسالم و ناپاك و غيرمنطبق با معيارها باشد، براى قطع و قلع و قمع آن، اميرالمؤمنين "ع" جنگِ چندين ماهه را بر خودش هموار مى كند. يعنى مجموعه ى دستگاه مديريت كشور، بايد علوى باشد.
ديدار با مسؤولان نظام، عيد سعيد فطر، 20/ 4/ 1369