بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
نشريه دانشكده الهيات دانشگاه فردوسي مشهد ـ شماره10، بهار 1353
ازدواج در اسلام و فطرت
سيد جواد مصطفوي كفائت: همطراز و هم سطح بودن زن و شوهر كه كفائت يا كفويت ناميده ميشود از جمله اموري است كه در اجتماع و مذهب رعايت شده،ولي نسبت به حدود و قيودش اختلاف انظار پيدا شده است از نظر اسلام، كفويت زن و شوهر تنها نسبت باعتقاد ديني ( دين اسلام) لازم است بنحوي كه ازدواج مسلمان را با كافر باطل ميداند؛ حتي اگر يكي از دو همسر مسلمان،بعد از ازدواج بكفر گرايد،ازدواج آنها باطل و منفسخ ميشود؛ليكن كفويت در اموري ديگر، مانند: جهات مالي،اآموزشي، نژادي، تمايلات جنسي و غيره از نظر اسلام لازم نيست؛سپس اسلام بمردان توصيه ميكند: بمال و جمال زن نظر اصلي و استقلالي نداشته باشيد،بلكه براي شما بهتر است، جنبههاي معنوي و اخلاقي زن را كه اصالت و نجابت خانوادگي او است در نظر گيريد و به دختران توصيه ميكند: هر گاه مرد مسلماني كه به خواستگاري شما آمده است درآمدي بقدر كفاف زندگي داشته باشد و ميگسار و بد اخلاق نباشد،ازدواج با او را بپذيرد. اينك نظر اسلام را ضمن چند بخش تحليل و بررسي ميكنيم: لزوم اسلام: فقهاء اسلام ازدواج مسلمان را با كافريكه منكر خدا باشد و يا مشركي كه منكر توحيد باشد، باطل ميدانند؛ چه آنكه كافر شوهر باشد و چه زن و در اين مورد هيچگونه اختلافي ندارند؛ زيرا آيه شريفه قرآن بر اين مطلب صراحت كامل دارد: و لا تنكحوا المشركات حتي يؤمن و لأمة مؤمنة خير من مشركة و لو اعجبتكم و لا تنكحوا المشركين حتي يؤمنوا و لعبد مؤمن خير من مشرك و لو اعجبكم[1] و ازدواج مسلمان با اهل كتاب (مانند كليمي و مسيحي) درصورتيكه زن مسلمان باشد،به اتفاق فقها باطل است. و اگر شوهر مسلمان باشد،برخي جايز و برخي باطل دانستهاند.