ازدواج در اسلام و فطرت نسخه متنی

پيداست در خانواده‌ايكه شوهر همواره نگاهش بچهره دروازه جهنم و شيطان و ام الفساد بيفتد،‌ صفا و محبت وجود ندارد ولي اگر شوهر به رخساري بنگرد كه مورد رحمت و لطف خدا و اهل بهشت است، چهره‌اش شكفته، لبانش متبسم و دلش خرم و شادان است.

4- راجع به صفاتي كه در انتخاب همسر بايد ملاحظه شود، در بحث «كفائت» توضيح داديم كه اسلام بر اصالت و نجابت تكيه دارد نه بر مال و جمال؛ زيرا مال و جمال در معرض فنا و زوال است و موجب فتنه و وبال، ولي اخلاق شايسته و ملكات فاضله، علاوه بر آنكه با روح و فطرت سرشته و عجين است، براي سعادت و مودّت زوجين سرمايه‌ئي سرشار و بي پايان است.

5- براي تحكيم مودّت زوجين، اسلام دستور ميدهد كه شوهر قبل از ازدواج، دختر خواستگاري شده را به بيند و با تأمل و دقت در چهره و پشت سر و موي او بنگرد، در حاليكه دختر لباس نازك بر تن داشته باشد[44]. پيداست كه دختر هم در اين حال پسر را مي‌بيند و اين خطر پيش نمي‌آيد كه پس از عقد دائمي ازدواج و تلاقي طرفين ستاره آنها نگيرد و از يكديگر انس و الفتي احساس نكنند.

امام صادق عليه السلام فرمايد: اگر زن خواستگاري شده خود را به بيني به الفت و مودت ميان شما كمك ميكند [45].

6- اسلام با کمال تأکيد آزار رسانيدن زن و شوهر را بيکديگر منع کرده است، زيرا موجب کدورت و نفرت ميشود و سعادت و رفاهشان را سلب ميکند.

پيغمبر فرمود: زني که شوهرش را بيازارد، خداوند نماز و کار نيک او را نپذيرد، اگر چه هميشه روزه بگيرد و بنده آزاد کند و اموال خود را در راه خدا انفاق نمايد. مگر زمانيکه شوهرش را خشنود سازد و او را ياري کند و مردي که زنش را بيازارد و به او ستم کند همچنين است[46].....

7- سعادت زندگي جز با صفا و محبت پيدا نشود. ازدواجي که بر اساس تجارت و داد و ستد پي‌ريزي شود، خالي از مهر و مودت خواهد بود و زن و شوهر بيکديگر با ديده بايع و مشتري مينگرد و حساب سود و زيان مادي خود را ميکنند. يکي از علل تجاري شدن ازدواج سنگيني کابين است که شوهر همواره فکر ميکند در اين معامله مغبون است و فريب دهنده خود را هر لحظه در برابر چشم مي‌بيند. او همواره بفکر تلافي خسارت خويش است و زن در فکر واکنش اعمال وي. تا بالاخره عشق و صميميت جاي خود را بمبارزه و خصومت ميسپارد.

علي عليه السلام فرمايد: مهريه زنان را بالا نبريد که موجب دشمني گردد[47].

هر گاه مردان رياکار از اين دستور اسلام سوء استفاده کرده و بهمسر کم مهر خويش بنظر حقارت بنگرد و پس از تمتع و کام‌يابي، دختر را طلاق داده با سبوي شکسته بخانه پدر روانه کنند، دختران هم بفکر سنگين کردن مهر و تعهدات ديگر افتند، سپس در بالا بردن مهر با يکديگر برقابت برخيزند و مردان هم تجرد و عزوبت را بر چنين ازدواجي ترجيح دهند.

8- اگر مرد يا زن هنگام خواستگاري رياکاري و تدليس کند و مزايا و محسناتي را بخود نسبت دهد که روا نباشد و يا عيوب خويش را پوشيده دارد، و پس از عقد معلوم گردد، عقد ازدواج بدون احتياج بطلاق منفسخ ميشود. عيوب مرد و زن و کيفيت تدليس و حکم فسخ در کتب فقه بتفصيل بيان شده است. از جمله عيوب زن، ديوانگي و جذام و پيسي و زمين‌گيري است و نيز عيوب موضعي که مانع مباشرت گردد. همين عيب در مرد هم بصورت و نامي ديگر اختيار فسخ را به زن ميدهد. اين عيوب در قوانين مدني غير اسلامي هم بشکلي محدودتر يا وسيعتر مشاهده ميشود، ليکن موضوع تدليس شايان توجه است که از نظر اسلام، فريب دادن زن و شوهر را نسبت به بکارت و زيبائي و سن کم وي ـ در نظر برخي از فقهاء ـ تدليس محسوبست[48]ولي در قانون مدني فرانسه بعدم رضايتي که ناشي از فريب در عقد زناشوئي باشد، ترتيب اثر داده نميشود، حتي اگر صفات پسنديده خاصي براي هر يک از زن و مرد تعريف شده باشد و سپس معلوم گردد. که همه آنها دروغ بوده و خالي از حقيقت است. دادگاههاي فرانسه اينگونه فريب را بعلت اينکه فوق‌العاده زياد و شايع ميباشد، قابل ترتيب اثر ندانسته و آنرا مطرح نميکنند و لذا هر کس هر گونه فريبي بخورد و بهر گونه بدبختي دچار گردد، تا عمر دارد بايد بسوزد و بسازد.