اسلام غير از كفويت ديني، كفويت ديگري را لازم نميشمارد و تنها بمردان توصيه ميكند: بهتر است چنين صفاتي را در همسر خويش در نظر گيرند: 1- از خانداني نجيب و اصيل باشد. پيامبر (ص) فرمود: از سبزي روي مزبله بپرهيزيد. پرسيدند: سبزي روي مزبله چيست؟ فرمود: زن زيبائي كه در خانواده بدي پرورش يافته باشد[3]. 2- داراي خلق نيك باشد[4]. 3- شوهر دوست باشد.[5] 4- پاكدامن و عفيف باشد[6]. 5- در خانوادهاش گرامي و نسبت بشوهرش فروتن باشد[7]. 6- در غياب شوهر مال او و عفت خود را حفظ كند[8]. 7- در حسب و نسب ما دون شوهر باشد[9](تا بشوهر بنظر تحقير ننگرد). 8- باكره و زاينده باشد[10](يائسه و عقيم نباشد). 9- شوهر از ديدارش شاد شود[11]. امام صادق (عليه السلام) فرمود: زن براي شوهر مانند گردنبند است، بنگر كه چگونه گردنبندي براي خود انتخاب ميكند. زن قيمت ندارد، نه شايسته و نه ناشايستش: زن شايسته با طلا و نقره برابري نكند؛ چون او از طلا و نقره بهتر است و زن ناشايسته با خاك برابري نكند، زيرا خاك از او بهتر است.[12] در مباني اجتماعي و غير اسلامي هم صفاتي براي زن منتخب معين شده است. در تورات آمده است كه : 1- اختلاف فاحش بين سن زن و مرد بسيار نكوهيده است [13] 2- مرد بلند قد نبايد با زن بلند بالا ازدواج كند. مبادا فرزندانشان دراز و لاغر شوند[14] سپس ازدواج سفيد روي را با سفيد روي نهي ميكند تا اولادشان زياده از حد سفيد نشوند و نيز ازدواج سيهچرده را با سيه چرده نهي ميكند. 3- يكدرجه پائين بيا و آنوقت زن بگير[15] (با مادون شأن خود ازدواج كن) 4- دو نفر كه ميخواهند با هم ازدواج كنند، بايد از جهات روحي، اجتماعي،آموزشي،اقتصادي متناسب يكديگر باشند[16]. 5- بايد از نظر جنسي تعادلي بين آنها برقرار باشد. اگر مرد از نظر جنسي سست و ناتوان است و زن شهوي و مرد پرست،اين عدم تطابق موجب اختلافات و اختلالات فوق العاده شديد خواهد شد.[17] 6- پيش از ازدواج، بايد زن و شوهر همزباني و علائق مشترك و توافق در مورد اولاد آينده زندگي خود را مشخص كنند[18].