بهترين زندگي زناشوئي: - ازدواج در اسلام و فطرت نسخه متنی

بهترين زندگي زناشوئي:

مقصود از عنوان بالا اينست كه: چون ازدواج تركيبي است از دو جنس مخالف كه عمري بايد ادامه يابد، بنابراين زن و شوهر از چه برنامه‌هائي بايد پيروي كنند و نسبت بيكديگر چگونه تفكر و بينشي داشته باشند، تا زندگي آنها قرين رفاه و سعادت باشد و خود و فرزندانشان با آسايش خاطر زندگي كنند.

در اين مورد هم مي‌گوئيم: تنها خالق مهربان و داناي آشكار و نهان انسان است كه اولاً حق پيشنهاد چنين طرحي را دارد و ثانياً حق راهنمايي در اجراء و پياده كردن اين طرح شايسته مقام او مي‌باشد و خوشبختانه آفريدگار انسان هر دو مورد را بعهده گرفته و ضمن آيات و احاديث اسلامي بيان فرموده است.

طرح اسلام:

راجع به پيشنهاد و طرحي كه اسلام در اين مورد دارد، تنها به بيان و توضيح يكي از آيات قرآن مجيد مناسب حال و مقام اكتفا مي‌كنيم: هن لباس لكم و انتم لباس لهن [26].

آيه شريفه را چه آنكه استعاره بدانيم و چه تشبيه با حذف ادات، حاصلش اين است كه زن و شوهر نسبت بيكديگر حكم لباس و پوشاك را دارند. براي توضيح و تشريح مطلب لازم است اموري كه موجب رفاه و سعادت زندگي زناشوئي است بر شمريم و سپس به تطبيق با آيه شريفه پردازيم. اصول سعادت دو همسر در امور زير خلاصه مي‌شود:

1- لزوم:

موضوع تأهل و احتياج بهمسر دو همسر از جمله نياز‌هاي طبيعي و حوائج غريزي انسانست و سلامت جسم و روان؛ بلكه بقاء نوع انسان بدان مربوطست كه نه مي‌توان از آن چشم پوشيد و نه آن را وسيله ارضاء غريزه موقت دانست، زوجين سعادتمند با چنين نظر و بينشي بازدواج مي‌نگرند و فكر طلاق و تجرد در سر نمي‌پرورند.

2- يگانگي:

جوهر و روح يك ازدواج شايسته،‌صميميت و نزديكي روحي و فكري عميقي است كه ارتباط مرد و زن را به صورت ثمر‌بخش‌ترين تجارب انساني در مي‌آورد و از دو تن يكتن مي‌سازد. زوجين هر چند چنين اتحادي را مستحكم‌تر سازند، سعادت و رفاه بيشتري خواهند داشت.

3- سود و زيان متقابل:

ازدواج مشاركتي است ميان دو تن در هر گونه سود و زياني چه آنكه بيماري و افسردگي زن، براي شوهر زيان دارد و سود و سلامت شوهر براي زن هم فرح‌بخش است، زيرا زن و شوهر سود و زيان خود را در يك خانه مي‌آورند و در يك مركز تشريك مساعي مي‌كنند. بدون هيچگونه مبالغه و اغراقي بايد گفت زني سعادتمند است كه چنانچه براي خود ملالت و پريشاني نمي‌خواهد براي شوهرش هم نخواهد و موجبات آنرا فراهم نسازد و نيز شوهر هم بايد درك كند كه عزت و سرافرازي زن و يا رنج و بيماريش بخود او هم سرايت مي‌كند.