نوشتهاي از استاد محمد مهدي جعفري بر شرح نواب لاهيجاني از نهجالبلاغه - نوشته ای از استاد محمد مهدی جعفری بر شرح نواب لاهیجانی از نهج البلاغه نسخه متنی
نوشتهاي از استاد محمد مهدي جعفري بر شرح نواب لاهيجاني از نهجالبلاغه
فرات سخني كه هر تشنه را سيراب ميسازد محمد مهدي جعفري اميرالمؤمنين امام علي بنابيطالب (ع) خداوند سخن و سواركار ميدان فصاحت و بلاغت، از همان هنگام كه لب به سخن گشود، شنوندگان را واله و شيداي خود ساخت و گوش جان و روان هركسي را، از زيبايي سخن و ژرفاي معنا، نواخت. فرات سخنش هر تشنه حقيقتي را در كنار خود سيراب سازد و روان هر حقيقت پرستي در سايه سار آموزههايش بياسايد. راز جاودانگي سخن علي، تنها در زيبايي لفظ و هماهنگي جمله و خوشاهنگي عبارت نيست، بلكه فزون بر آن ويژگيها، ژرفاي آموزهها و درستي محتوا و گستردگي حكمتها نيز باعث شده كه سخن وي، پس از قرآن و كلام نبوي، مشام جان را در سراسر تاريخ و در گستره جهان و فراتر از هر زمان، عطرآگين كند و بذر انسانيت را در هر بشري بروياند و به بار و بر نشاند. از همان هنگام كه سيّد رضي به گردآوري گزيدهاي از سخنان پراكنده اميرالمؤمنين (ع) در يك كتاب همت گماشت و آن را نهجالبلاغه نام گذاشت، پيوسته شيفتگان زلالش، پروانهوار گرد آن جمع شده، هركس به اندازه توان و درك و توفيق از دريايش كفي برداشته، يا از پرتو نورش افروزهاي برگرفته، روان تشنه خود را سيراب و راه تيره خود را به سوي اين جهان و آن جهان، تابناك ساخته است. پيش از سيّد رضي، و حتّي در حيات پربركت امام نيز كساني بودهاند كه به صورت مكتوب، يا حفظكردن، به جمعآوري خطبههاي وي دست يازيدهاند. ليكن اين كار، اگرچه گزيده است. به علّت گرد آمدن شمار قابل توجهي از خطبهها، كلام، وصايا، دعاها و نامهها، بخشنامهها و كلمات قصار حكمتآميز اميرالمؤمنين (ع) در يک كتاب، بر همه آنها برتري دارد. از اين روي در اين پيشگفتار به اجمال، نخست به شناسانيدن گردآورنده سخنان امام در كتابي به عنوان نهجالبلاغه يعني سيّدرضي پرداخته ميشود، سپس به جريان گردآوري و انگيزه سيّدرضي و شروح و ترجمههاي نهجالبلاغه و سرانجام به معرفي شرح موجود و گزارشي از ويراستاري آن.