اهداف فقه و وظيفه فقيهان
نويسنده: سيد علي خامنهاينوشتهاى كه فراروى داريد، پيام مقام معظّم رهبرى، حضرتآيت الله خامنهاى به كنگره دائرةالمعارف فقه اسلامى بر مذهب اهل بيت است. معظم له در اين پيام، راه تكميل و بالندگى فقه را مىنماياند .او، با هوشمندى، به تحليل روند فقه و تجليل تلاش فقيهانبزرگ، در هر دورهاى مىپردازد و بقاى اين را در جامعه، مرهون پاسخگويى به مسائل مستحدثه مىداند. شناختحقيقت و فلسفه علم فقه را را هبردى به انجامرسالت فقه و اصلاح و تكميل آن مىشمارد. تكميل فقه را در پاسخگويى به نيازهاى نو پيدا از منابع وقواعد فقهى، بهرهورى از روشهاى پژوهش و دستاوردهاى دانش امروز، در جهت استنباط مسائل مستحدثه و حوادث نو پيدا مىداند : « فقهاى عصر، بايد با روشن بينى و احاطه علمى و پاىبندىبه روش فقاهت از يكسو، و آزاد انديشى و شجاعت علمى از سوى ديگر، مفاهيم جديدى را در فقه كشف كرده و احكام تازهاى را با استناد به كتاب و سنّت عرضه كنند و اين تكميل فقه است» . معظم له، بهرهورى از شيوه هاى عرضه جديد و روشهاىپيشرفته علمى امروز را، براى تكميل و تكامل فقه، ضرورى مىشمارد:« استفاده از سبكهاى نوين در تدوين و نگارش كتب و رساله هاى فقهى و علمى جديد و حتى استفاده از روشهاى پيشرفته بحث علمى به كاربردن ابزارهايى كه امروز در تحصيل كار علمى، داراى سهم مؤثرى است، همه اينها به وظيفه تكميل فقه، كمك مىكند». در پايان، كار دائرةالمعارف را در راستاى معرفى،بهرهبردارى و تكميل فقه مىشمارد: « آنچه بايد صراحتاً اعلام كنيم آن كه تدوين دائرةالمعارففقه، بر مذهب اماميه، در مورد هر سه وظيفه مذكور، اقدامى بزرگ و بسى مؤثر است. اين طرح وسيع و ارزشمند، در آن واحد، مىتواند هم به معرفى فقه شيعه و هم بهرهبردارى علمى و عملى از آن و هم; بالاخره به تكميل و توسعه آن، خدمتى بزرگ كند». اميد آن كه حوزهها، با بهرهورى از اين رهنمودهاى نورانى،طرحى بزرگ و كارا، در فقه اهل بيت پىريزند.
بسم الله الرحمن الرحيم
اهداف فقه و وظيفه فقيهان درپيام مقام معظم رهبرىبه: نخستين كنگره علمى تخصّصى دائرةالمعارف(فقه برمذهب اهل بيت (عنوشتهاى كه فراروى داريد، پيام مقام معظّم رهبرى، حضرتآيت الله خامنهاى به كنگره دائرةالمعارف فقه اسلامى بر مذهب اهل بيت است. معظم له در اين پيام، راه تكميل و بالندگى فقه را مىنماياند .او، با هوشمندى، به تحليل روند فقه و تجليل تلاش فقيهانبزرگ، در هر دورهاى مىپردازد و بقاى اين را در جامعه، مرهون پاسخگويى به مسائل مستحدثه مىداند. شناختحقيقت و فلسفه علم فقه را را هبردى به انجامرسالت فقه و اصلاح و تكميل آن مىشمارد. تكميل فقه را در پاسخگويى به نيازهاى نو پيدا از منابع وقواعد فقهى، بهرهورى از روشهاى پژوهش و دستاوردهاى دانش امروز، در جهت استنباط مسائل مستحدثه و حوادث نو پيدا مىداند : « فقهاى عصر، بايد با روشن بينى و احاطه علمى و پاىبندىبه روش فقاهت از يكسو، و آزاد انديشى و شجاعت علمى از سوى ديگر، مفاهيم جديدى را در فقه كشف كرده و احكام تازهاى را با استناد به كتاب و سنّت عرضه كنند و اين تكميل فقه است» . معظم له، بهرهورى از شيوه هاى عرضه جديد و روشهاىپيشرفته علمى امروز را، براى تكميل و تكامل فقه، ضرورى مىشمارد:« استفاده از سبكهاى نوين در تدوين و نگارش كتب و رساله هاى فقهى و علمى جديد و حتى استفاده از روشهاى پيشرفته بحث علمى به كاربردن ابزارهايى كه امروز در تحصيل كار علمى، داراى سهم مؤثرى است، همه اينها به وظيفه تكميل فقه، كمك مىكند». در پايان، كار دائرةالمعارف را در راستاى معرفى،بهرهبردارى و تكميل فقه مىشمارد: « آنچه بايد صراحتاً اعلام كنيم آن كه تدوين دائرةالمعارففقه، بر مذهب اماميه، در مورد هر سه وظيفه مذكور، اقدامى بزرگ و بسى مؤثر است. اين طرح وسيع و ارزشمند، در آن واحد، مىتواند هم به معرفى فقه شيعه و هم بهرهبردارى علمى و عملى از آن و هم; بالاخره به تكميل و توسعه آن، خدمتى بزرگ كند». اميد آن كه حوزهها، با بهرهورى از اين رهنمودهاى نورانى،طرحى بزرگ و كارا، در فقه اهل بيت پىريزند. بسم الله الرحمن الرحيمنخستين گردهمايى علمى تخصصى دائرةالمعارف فقه،پيامآور آن است كه در حوزه علميه قم، تحوّل مباركى كه همه چشم انتظار آنند، با آهنگى متين و بىوقفه، در حال وقوع است. نگارش دائرةالمعارف فقه بر مذهب اهل بيت، عليهم السلام،خود، كارى تازه و نيز متّكى بر پايهها و ابزارهايى است كه آشنائى حوزههاى علميه ما با آن، تازه است .و آن گاه كه اين كار با چنين پختگى و استوارى و فراگيرى، پا به عرصه هستى مىگذارد، بيننده را به داورى خوشبينانه رهنمون مىگردد. فقه مصطلح اسلامى، متضمّن مجموعه كاملى از مباحثىاست كه در عرف علمى امروز «علم حقوق» ناميده مىشود و داراى عرصههاى متنوّعى است كه مجموعاً متكفّل تنظيم روابط ميان افراد جامعه بشرى است و نظامات و مقرّرات حاكم بر زندگى بشر، از جهات گوناگون را شامل مىشود. افزون بر اين، فقه، روابط ميان انسان با خدا را نيز در قالباحكامى متين و مشروح، مشخّص مىسازد كه علم حقوق از اين بخش، بيگانه است و بدين ترتيب، فقه مصطلح اسلامى از علم حقوق مصطلح جهانى، بسى گستردهتر است .و در ميان فقه مذاهب مختلف اسلامى، فقه اماميّه كه متّخذ از مذهب اهل بيت، عليهم السلام، است داراى ذخيرهاى گرانبها و درياى عميقى از تحقيق و تفريع است كه نظير آن را در فقه مذاهب ديگر اسلامى نمىتوان يافت و اين به فقه شيعه غناى فوقالعاده و بىهمانندى بخشيده است. از آغاز پيدايش فقه تفصيلى و استدلالى در شيعه، در قرنچهارم هجرى تا امروز، اين دانش دينى روز به روز گستردهتر و با كيفيتتر گشته و به تدريج از اسلوب و روش استنباطى متقن و استوار، كه همان روش « فقاهت» است و علم اصول فقه، عهدهدار تدوين و تحكيم اجزا و اصول آن است، برخوردار شده است . در اين عرصه، تلاش موفّق و مجاهدت آميز هزاران فقيهبرجسته شيعه كه در ميان آنان صدها مؤلّف نامدار و دهها فقيه صاحب سبك و مبتكر ديده مىشوند، حجم عظيمى از يك حركت هزار ساله و رو به رشد و داراى محصولى اعجاب انگيز را، در برابر ديدگان ما قرار مىدهد. اين گنجينه پربار و كم نظير، امروزه در اختيار فقهاىبرجسته شيعه و مورد استفاده آنان و تا حدودى آحاد مردم متديّن است .ليكن تكريم اين ثروت معنوى، سه وظيفه عمده در قبال آن را بر عهده همه علاقه مندان و متخصّصان فقه اماميّه قرار مىدهد .اين سه وظيفه عبارت است از : معرّفى، بهره بردارى و تكميل .دو وظيفه اوّل ناظر به گذشته و اكنون است و وظيفه سوم، ناظر به آينده است. بجاست در باره هريك از اين سه، سخن كوتاهى گفته شود :1- معرّفى: فقه شيعه ناشناخته است در معلومات غيرمسلمين از فقه اسلام، غالباً جايى ندارد .در كتب استدلالى فقه كه از سوى غير شيعه تدوين مىشود، آراى آن غالباً مورد سكوت و غفلت است .در دائرةالمعارفهاى جهانى و حتى اسلامى آراى آن غالباً در رديف آراى فقهى مذاهب مهجور قرار مىگيرد .و اين ستمى بزرگ است، هم به دانشى بدين وسعت و عمق و پيشرفت، كه شايد بتوان گفت :هيچ يك از مذاهب اسلامى به تنهائى داراى فقهى با اين خصوصيات سهگانه نيستند و هم به كسانى كه مىخواهند از آن بهره ببرند .معرّفى اين فقه و كشاندن آن به مجموعههاى جهانى و كتب فقهى ديگر مذاهب اسلامى و مطالعات حقوقى مراكز علمى جهان، خدمتى به علم و به دانشمندان است و اين كار بايد به شيوه درست و منطقى انجام شود. 2- بهرهبردارى: بجز در احوال شخصيّه و نيز در آنچه مربوطبه فرد مسلمان است، فقه اسلامى و از جمله فقه شيعى، در طول قرنها، مورد بهره بردارى قرار نمىگرفته است .پس از تشكيل جمهورى اسلامى فقه شيعه يكسره در معرض عمل جامعه ايرانى است و به تبع آن، در همخوانى با موج همه جايىِ گرايش ملّتها به اسلام، فقه ساير مذاهب نيز در برخى كشورها به جايگاه قانون گذارى نزديك شده است . با اين همه، هنوز توان عظيم فقه، در گرهگشايى معضلاتزندگى و حلّ نقاط كور در مناسبات اسلامى فرد و جامعه، به كار گرفته شده و بعضاً، شناخته نشده است .پديدههاى روز به روز زندگى در مقام استفهام و استفتا از فقه اسلامى، طبعاً بايد به پاسخى قانع كننده و حكمى قابل استدلال برسد .به علاوه، فقه امروز كه از پيچيدگى در استدلال و ظرافت همراه با استحكام برخوردار است، مىتواند در تكميل و پيشرفت دانش حقوق، مورد بهره بردارى قرار گيرد و راه هاى تازهاى را در برابر محقّقان مراكز حقوقى جهان بگشايد . 3- تكميل: با پيشرفت فنّى و صنعتى و علمىِ بشر كه بر روىهمه شؤون زندگى وى اثر گذارده و سرعتحوادث و پديدههاى نوين را نسبت به روزگار گذشته چند و چندين برابر كرده است، تعداد موضوعاتى كه در معرض پاسخ گويى فقه قرار مىگيرند و فقه بايد حكم شرعى آنها را بيان كند نيز به همين نسبت افزايش مىيابد .بىشك سرچشمههاى فقه و نيز شيوه فقاهت براى فهم حكم اين موضوعات كافى است، ولى شناخت موضوعى آنها و تحقيق و تدقيق لازم براى تطبيق موضوع با عناوين كلّى در فقه و استدلال مناسب و خلاصه بهترين روش براى درك حكم شرعى آن، كارى مهم و راهى دراز است .همچنين اى بسا موضوعاتى كه در فقه مطرح گشته و حكم آن واضح است، ولى امروزه، موضوع چنان تحول و تطوّرى يافته كه به آسانى نمىتوان حكم آن را از آنچه در گذشته گفته شده است دانست .در چنين مواردى است كه فقهاى عصر، بايد با روشن بينى و احاطه علمى و پاىبندى به روش فقاهت از يكسو، و آزادانديشى و شجاعت علمى از سوى ديگر، مفاهيم جديدى را در فقه، كشف كرده و احكام تازهاى را با استناد به كتاب و سنّت، عرضه كنند و اين تكميل فقه است .علاوه بر اينها، استفاده از سبكهاى نوين در تدوين و نگارش كتب و رسالههاى فقهى، عمومى و تخصّصى، و نيز استفاده از روشهاى تحقيق فنّى و علمىِ جديد و حتّى استفاده از روشهاى پيشرفته بحث علمى و به كار بردن ابزارهايى كه امروز در تسهيل كار علمى داراى سهم مؤثرى است، همه اينها به وظيفه تكميل فقه كمك مىكند . آنچه بايد صراحتاً اعلام كنيم آن است كه تدويندائرةالمعارف فقه، بر مذهب اماميّه در مورد هر سه وظيفه مذكور، اقدامى بزرگ و بسى مؤثر است .اين طرح وسيع و ارزشمند در آن واحد مىتواند هم به معرفى فقه شيعه و هم به بهره بردارى علمى و عملى از آن و هم بالاخره به تكميل و توسعه آن، خدمتى بزرگ بكند . اين جانب خداوند حكيم و عليم را شكر مىگويم كه اينتوفيق به جامعه علمى و فقهى ارزانى گشته است و حوزه علميه قم بحمدالله اوّلين بار مقدّمات شروع به كارى به اين عظمت را فراهم آورده است . و وظيفه خود مىدانم كه از كليه علما و فضلا عاليقدرى كهدر اين طرح بزرگ سهيماند و دامن همت براى انجام اين كار به كمر زدهاند، تقدير و سپاسگزارى كنم، به ويژه از فقيه محقّق و عالم بزرگوار جناب حجة الاسلام و المسلمين آقاى حاج سيّد محمود هاشمى، دامت بركاته، كه دانش وسيع و انديشه پيشرو و همت بلند و توانِ كارىِ ايشان موجب شد كه آرزوى قلبى اين جانب در عالم تحقق قدم بگذارد و شروع درخشان اين كار، اميدهاى ديگرى را زنده نمايد .اميدوارم زحمات طاقت فرساى ايشان و همكارانشان در پيشگاه پروردگار متعال ماجور و مورد تاييد و پسند حضرت بقيّة الله الاعظم، ارواحنا فداه، باشد. و السلام عليكم جميعاً و رحمة الله سيد على خامنهاى 31/11/72