امام، اخلاق و سياست نام كتابي است درباره اخلاق و نسبت آن با سياست از ديدگاه امام خميني. بخش اول كتاب مزبور نگاهي دارد به اصول اخلاق نظري امام و آموزههاي اساسي ايشان در باب اخلاق؛ بخش دوم تاملي دارد بر رابطه اخلاق و سياست؛ و بخش سوم به سياست اخلاقي و عناصر اخلاقي در سياست ميپردازد.نويسنده اين كتاب حجتالاسلام سيدحسن اسلامي است كه هم اكنون در حال گذراندن دوره دكتري دررشته كلام ميباشد. ايشان كه داراي ترجمه و تاليفاتي چند در موضوعات مختلف است در كتاب امام، اخلاق و سياست با به چالش كشيدن نسبت ميان اخلاق و سياست تعارض و تقارن آن را مورد ارزيابي قرار ميدهد. وي معتقد است: از نظر سياستمدار چيزي به نام مقولات ثابت يا آرمانهاي يكسان اخلاقي براي بشر وجود ندارد.نويسنده با اين باور كه اخلاق، جايگاه خاصي در نظام فكري امام دارد بحث خود را آغاز ميكند و نشان ميدهد كه امام به سياست به مثابه امتداد اخلاق مينگريست و معتقد بود كه سياست با همه پيچيدگيهايي كه دارد ميتواند و بايد اخلاقي باشد. زيرا اساس زندگي فردي و اجتماعي است.نويسنده اخلاق و مباحث اخلاقي را مرواريدي پراكنده در سخنان معصومين و قرآن كريم دانسته كه جمعآوري و نظام مند نشده است وي با طرح اين مسئله كه زير ساختهاي نظام اخلاقي چيست؟ گريزي به نظرات امام ميزند و تلاش ميكند آموزههاي اساسي اخلاقي در كلام و گفتار امام را استخراج كند و با طرح ديدگاههاي معارض و مخالف به ريشهيابي و پردازش رابطه بين اخلاق و سياست بپردازد. وي نوآوريهاي امام را در اين زمينهها مورد بحث و بررسي قرار ميدهد.همانگونه كه ذكر شد اين كتاب در سه فصل به رشته تحرير درآمده است. بخش اول كتاب در حقيقت به تبيين منظومه اخلاقي امام و نوع نگرش امام به موضوع اخلاق ميپردازد و همچنين به اينكه امام علاوه بر اخلاقي بودن فردي سياسي نيز ميباشد. وي در اين بخش با طرح ديدگاههاي خوشبينانه رسو و بدبينانه هابز به مقوله اخلاق، و همچنين ديدگاه جامع امام ميپردازد.در مبحث دوم؛ نسبت اخلاق و سياست را مطرح ميكند و با طرح نسبتهاي مختلف بين اخلاق و سياست به بررسي و توضيح چهار ديدگاه در اين باب ميپردازد: ديدگاه "عدم وجود هيچگونه نسبتي ميان اخلاق و سياست" كه يكي از اين مقوله به دنبال منفعت و ديگري به دنبال مصلحت است و سازگاري يا ناسازگاري اين دو و پذيرش يا عدم پذيرش آنها و نتايج آنها را مورد ارزيابي قرا رميدهد؛ ديدگاه "اخلاق تابع متغير سياست است" كه به نقد گذاشته ميشود؛ ديدگاه سوم "اخلاق در جاي خود و سياست نيز در جاي خود" را كه در دو سطح متفاوت مطرح ميكند؛ اخلاق را در سطح فردي، و سياست را توضيح اخلاق اجتماعي ميبيند، و آنچه كه در عرصه فردي اخلاقي است در عرصه اجتماعي و سياست ميتواند نا اخلاقي باشد. مولف ديدگاههاي برخي دانشمندان را در اين زمينه مطرح نموده و سعي در نقد آنها دارد و نهايتاً اينكه از نظر امام اخلاق و سياست بايد منطبق برهم بوده و غير اين امكان ندارد. از نظر نويسنده؛ اخلاق همان سياست و سياست همان اخلاق است؛ وي معتقد است امام سه اصل را پذيرفته و مبنا قرار داده است؛ براساس اين سه اصل ميتوان نتيجه گرفت كه اخلاق عين سياست است و سياست هم عين اخلاق. حتي احكام عبادي اسلام مثل نماز جمعه جزء احكام سياسي هستند.بخش سوم كتاب نيز به موضوعات: عينيت اخلاق و سياست؛ اخلاق سياسي چگونه است؟ اخلاقيات يك سياستمدار چگونه بايد باشد؟ اختصاص دارد. نويسنده با طرح سادهزيستي در دو سطح فردي و سياسي آن را يك فضيلت فردي و هم يك ضرورت سياسي(كه براي سياستمدار ضروري است) ميداند. امام به واسطه سادهزيستياش ميتوانست به راحتي با بسياري از مسائل مقابله نمايد. نويسنده معتقد است چنانچه سياستمدار ساده زيست نباشد و وابستگي اقتصادي يا فساد مالي يا سياسي داشته باشد نسبت به منافع ملت بيتفاوت خواهد بود. وي در خاتمه به مبحث انتقادپذيري در عرصه سياست ميپردازد و سياست اخلاقي را به سه ركن اساسي صداقت، سادهزيستي و انتقادپذيري تقسيم مينمايد.اين كتاب در تيراژ سه هزار جلد و قيمت هزار تومان توسط موسسه تنظيم و نشر آثار حضرت امام در بهار هشتاد و يك به چاپ رسيده است.
لطفا منتظر باشید ...
