1 - قرائت از واجبات نماز است كه - در اصطلاح فقهى - عبارت است از: آنچه نمازگزار از قرآن يا ذكر خدا كه در هرركعت قبل ازركوع، مى خواند.2 - در دوركعت نماز صبح، در دوركعت اول ساير نمازهاى يوميه ودر همه نمازهاى دوركعتى واجب يامستحب - غير از نماز ميت كه كيفيت خاصى دارد - خواندن سوره فاتحه، واجب است زيرا پيامبرخداصلى الله عليه وآله فرموده است: "لا صلاة إلّا بفاتحة الكتاب"، "بدون فاتحةالكتاب، نمازى نيست."(129)3 - مشهور بين فقها اين است كه در هرركعت، يك سوره كامل نيزبايد خوانده شود وبه بخشى از يك سوره اكتفا نشود. اين نظر، موافق بااحتياط مستحب است.4 - مقدم كردن سوره برفاتحه جايز نيست واگر عمداً چنين كند،نمازش باطل است اما اگر از روى سهو آنرا مقدم بدارد وقبل از ركوع متوجه شود، سوره رابعد از حمد اعاده نمايد واگر بعد از ركوع متوجه شد، به نمازش ادامه دهد وچيزى براو نيست.5 - شايسته است سوره هاى طولانى كه منجر به فوت وقت نمازمى شود، خوانده نشود واگر عمداً بخواند، احوط اين است كه، بنابرلزوم قرائت سوره كامل، نماز را باهمان سوره ياغير آن تمام كند وسپس اعاده ياقضا نمايد. اما بنابر عدم وجوب قرائت سوره كامل، از آن سوره طولانى، آن مقدارى را بخواند كه وقت نماز فوت نشود ونمازش راكامل كند.6 - اما در نمازهاى مستحب، بعد از سوره حمد، خواندن چيزى ازقرآن واجب نيست بلكه مى توان تنها به حمد اكتفا كرد مگر در نمازهاى مستحبّى اى كه در سنّت تأكيد شده كه سوره ياآيات معينى در آنهاخوانده شود كه در اين صورت اگر نماز گزار بخواهد آنها را باهمان كيفيت مطلوب ومورد نظر بجا آورد، بايد غير از فاتحه، آن آيات ياسوره معين را نيز تلاوت نمايد.7 - همچنين تنها به سوره فاتحه در نمازهاى واجب هم مى توان اكتفا كرد در صورتيكه نماز گزار در شرايط استثنايى وحالات اضطرارى قرار داشته باشد مانند: بيمارى، عجله داشتن، تنگى وقت،خوف از خطراتى مانند: سر رسيدن دزد، حمله حيوان درّنده ودرمعرض آتش دشمن قرار گرفتن، وساير موارد اضطرارى مشابه.8 - جايز است نمازگزار در نمازهاى مستحب وبلكه واجب، بيش از يك سوره قرائت كند ولى احوط استحبابى آن است كه به يك سوره اكتفا نمايد.