احکام نماز نسخه متنی

تفصيل احكام:

1 - براى آگاه ساختن مؤمنين از فرارسيدن اوقات نمازهاى واجب يوميه وتشويق آنان براى مبادرت به انجام نماز در اول وقت، اذان گفتن مستحب است واين اذان، "اذان اعلام" ناميده مى شود واختصاص به اول وقت دارد.

2 - همچنين مستحب مؤكّد است كه نماز گزار براى نماز خود اذان واقامه بگويد، بلكه احوط آن است كه در غير سفر وعجله نداشتن،مردان اقامه را ترك نكنند. آنچه گفته شد در صورتى است كه بطورفرادا يعنى به تنهايى نماز بخواند، اما اگر با جماعت نماز بخواند،به اذان واقامه جماعت، اكتفا مى شود. اذان واقامه نماز، به اول وقت اختصاص ندارد بلكه نماز گزار قبل از اداى نماز بدون فاصله، اذان واقامه مى گويد هرچند نماز را از اول وقت به تأخير انداخته باشد.

در تأكيد استحباب اذان واقامه، بين مرد وزن وبين سفر وحضر فرقى وجود ندارد.

3 - اذان واقامه تنها در نمازهاى يوميه گفته مى شود چه به صورت ادا باشد يا قضا اما ساير نمازهاى واجب اذان واقامه ندارد. در نمازعيدين مستحب است كه قبل از نماز سه بار "الصلاة" گفته شود ودرغير عيدين نيز به قصد رجا، سه بار "الصلاة" بگويد.

4 - مستحب است در روزى كه نوزاد متولد مى شود، درگوش راست او اذان ودر گوش چپ او اقامه گفته شود.

5 - كسى كه بخواهد مجموعه اى از نمازهاى فوت شده را، يك مرتبه وپشت سرهم قضا كند، براى نماز اول اذان واقامه بگويد اما براى نمازهاى بعدى، تنها اقامه را تكرار كند.

6 - استحباب اذان در موارد زير ساقط مى شود:

اول - اذان نماز عصر در روز جمعه در صورتيكه با نماز جمعه يا نماز ظهر يكجا گزارده شود.

دوم - اذان نماز عصر در روز عرفه در صورتيكه با ظهر يكجا گزارده شود.

سوم - اذان نماز عشا در شب مشعر در صورتيكه بامغرب يكجاگزارده شود.

چهارم - در صورت جمع بين ظهر وعصر وبين مغرب وعشا بايك وضوء وبدون فاصله قابل توجه عرفى. دراين حالت اذان از نماز عصروعشا ساقط مى شود. البته تلاوت دعاهاى كوتاه وتسبيحات حضرت زهرا بين دونماز، ضررى به جمع بين دونماز ندارد. اين حكم،زن مستحاضه اى را كه براو جمع بين ظهر وعصر وجمع بين مغرب وعشا واجب است نيز شامل مى شود.

7 - اذان واقامه، در موارد زير هردو ساقط مى شود:

الف - براى كسى كه به نماز جماعت مى پيوندد، اذان واقامه جماعت كفايت مى كند، چه خود، اذان واقامه را شنيده باشد يانشنيده باشد، يادرهنگام اذان واقامه حاضر باشد يا نباشد.

ب - كسى كه در مسجد بطور منفرد نماز مى خواند، به اذان واقامه جماعت اكتفا مى كند در صورتيكه قبل از متفرق شدن صفوف جماعت، به نماز شروع كرده باشد.

ج - اگر اذان واقامه ديگرى را بطور كامل بشنود يا اذان و اقامه ديگرى را به قصد اذان واقامه وبدون تغيير عبارات آن، بازگو كند،كفايت مى كند.

8 - در صحت اذان واقامه ومترتب شدن ثواب بر انجام آن دو،شرايط ذيل لازم است:

اوّل - نيت، يعنى هدف شخص از اذان واقامه، تقرب به خدا وامتثال اوامر او باشد. البته اين شرط در اذان نماز است اما در اذان اِعلام، قصدقربت شرط نيست.

دوم - عقل وايمان؛ يعنى اذان واقامه از شخص ديوانه وغير مؤمن صحيح نيست. پس در جماعت به اذان واقامه آن دو نمى توان اكتفا كردوهمچنين اگر اذان واقامه ديوانه يا غير مؤمن را بشنود، نمى تواند به آن اكتفا كند. اما بلوغ شرط نيست وبه اذان كودك مميز هم مى توان اكتفاكرد.

سوم - ترتيب؛ يعنى اول بايد اذان وبعد اقامه بگويد وهمچنين فصلها و جملات اذان واقامه را به ترتيبى كه قبلا ذكر شد بخواند.

چهارم - موالات بين اذان واقامه وبين فصلهاى آن دو وبين اذان واقامه ونماز، يعنى فاصله زيادى بين آنها واقع نشود، مرجع تشخيص تحقق فاصله وعدم فاصله، عرف است.

پنجم - خواندن اذان واقامه به زبان عربى وبه صورت صحيح؛ يعنى ترجمه اذان واقامه ياتلفظ غلط آنها كفايت نمى كند.

ششم - بعد از فرا رسيدن وقت نماز، اذان واقامه بگويد.

هفتم - در اقامه، طهارت شرعى )وضو يا غسل( داشته باشد امّا دراذان، طهارت شرط نيست ولى اگر اقامه را بدون طهارت به قصد رجابجا آورد، جايز است.

هشتم - احوط اين است كه در اقامه، طهارت وقيام ترك نشود، اماروبه قبله بودن واستقرار داشتن )آرام بودن بدن( بهتر آن است كه ترك نشود ولذا اگر كسى بخواهد بدون طهارت يانشسته اقامه بگويد، بايدبه قصد رجا بجاآورد )نه قصد استحباب قطعى(.