احکام نماز نسخه متنی

تفصيل احكام:

در سجده مستحباتى است كه به برخى از آنها اشاره مى كنيم:

1 - تكبير گفتن بعد از بلند شدن از ركوع ودر حاليكه ايستاده است.وجايز است تكبير بگويد در حاليكه به سجده مى رود.

2 - بلند كردن دستها در هنگام تكبير - همانطور كه قبلاً گفته شد - .

3 - گذاشتن دستها بر زمين قبل از زانوها در هنگام نشستن براى سجده.

4 - قرار گرفتن بيشترين مقدار ممكن پيشانى برروى سجده گاه.

5 - نهادن بينى برزمين ياحتى برچيزى كه سجده برآن صحيح نيست.

6 - نهادن دستها برزمين با انگشتان بهم چسبيده وبه موازات گوشهاوروبه قبله.

7 - دعا قبل از ذكر واجب. )دعاى منقول در ضمن روايات ذكرشد(

8 - تكرار ذكر سجده وبهتر است تسبيح بزرگ )سُبْحانَ رَبِّي الْأَعْلى وَبِحَمْدِهِ( انتخاب شود وسه بار تكرار گردد وبهتر آن است كه پنج يا هفت بار تكرار كند وبه پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله درود بفرستد.

9 - گذاشتن پيشانى برزمين وخاك نه سنگ وچوب.

10 - دعا در سجده، متعارف اين است كه دعا در سجده اخيرشود، ومستحب است كه دعا در مورد حاجات دنيا وآخرت باشدوآنچه از امام باقرعليه السلام نقل شده اين دعا است: يَا خَيْرَ الْمَسْؤُولِينَ،وَيَا خَيْرَ الْمُعْطِينَ، ارْزُقْنِي وَارْزُقْ عِيالِي مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ.(219)

11 - تَوَرُّك نمودن در نشستن بعد از سجده، يعنى نشستن بر ران چپ وروى پاى راست را بركف پاى چپ قرار دادن.

12 - استغفار در جلسه بين دوسجده.

13 - تكبيرگفتن بعد از برداشتن سر از سجده اول ونشستن وآرام گرفتن بدن، وهمچنين تكبير گفتن براى سجده دوم قبل از آنكه به سجده رود، ونيز بعد ازبرداشتن سر از سجده دوم. ومستحب است كه در تكبيرها، دست را بلند كند.

14 - نهادن دستها بر رانها در هنگام نشستن.

15 - نچسباندن شكم به زمين )به اين حالت "تجافى" گفته مى شود.(

16 - دستها رابه مانند بال پرنده قرار دادن، يعنى آرنجها را از زمين بالا نگهداشتن وبين آنها وبدن فاصله دادن مانند دوبال پرنده.

17 - مرد، در وقت برخاستن اول زانوها سپس دستها را از زمين بردارد.

18 - در هنگام برخاستن بگويد: بِحَوْلِ اللَّهِ وَقُوَّتِهِ أَقُومُ وَأَقْعُدُ.

19 - در هنگام برخاستن، انگشتان را مشت نكند، بلكه آنها را برزمين پهن نمايد وبراى برخاستن برآنها تكيه كند.

20 - اما براى زن، مستحب اين است كه در هنگام به سجده رفتن،زانوهايش را قبل از دستش برزمين بگذارد، واعضاى خود را در حال سجده، بهم بچسباند، وشكمش را برزمين بچسباند، وهنگاميكه براى قيام، بلند مى شود، از حال نشسته، بطور مستقيم وراست بلندشود، بدون اينكه خود را خم كند وكمانى بسازد.