سفر
معصيت

س697:

اگر انسان بداند در سفرى كه مى خواهد برود،
مرتكب معاصى و محرمات خواهد شد، آيا نمازش شكسته است يا تمام؟

ج: مادامى كه سفر
او بخاطر ترك واجب يا فعل حرامى نباشد، نماز او مانند ساير مسافران شكسته
است.

س698:

كسى كه بدون قصد معصيت مسافرت كند ولى در
بين راه براى ادامه و تكميل سفر قصد ارتكاب معصيت نمايد، آيا بايد نمازش را تمام
بخواند يا شكسته؟ آيا نمازهاى شكسته اى كه در طول راه خوانده، صحيح است يا
خير؟

ج: واجب است از زمانى كه قصد استمرار سفر به خاطر معصيت كرده، نمازش را
تمام بخواند، و نمازهايى را كه پس از تصميم
به ادامه سفر به قصد ارتكاب گناه، شكسته خوانده است، بايد اعاده كند و تمام
بخواند.

س699:

سفر براى تفريح يا خريد مايحتاج زندگى با
فرض فراهم نبودن مكانى براى نماز و مقدمات آن در مسافرت، چه حكمى دارد؟

ج: اگر
بداند در مسافرت مبتلا به ترك بعضى از واجبات نماز مى شود، احوط اين است كه به آن
سفر نرود، مگر آنكه ترك آن براى او ضرر يا مشقت داشته باشد. در هر صورت نماز را در
هيچ حالى جايز نيست ترك نمايد.